Den blijden-wegh tot Bethleem voor de Christelijcke jonckheyt

vermeerdert met vele nieuwe leysenen, lof-sanghen ende gheestelijcke liedekens

[p. 156]

Een ander.

Op de wijse: Wilt ontspringhen, &c.

SEght, ghetrouwe knecht des Heeren,
Seght pilaer van Christi Kercke,
Hoe dat ghy tot Godts eeren,
Hebt bestaen soo grooten werck?
Wilt ons uwe weghen leeren,
Maeckt ons oock in deuchden sterck.

Ick was in den werelts paden,

Als een Ridder triumphant;
Maer die Saulus trock van quade
Met sijn Vaderlijcke handt,
Sloech my mede uyt ghenaden,
En trock my aen sijnen kant.

Ghelt en goedt, en mijn gheslachte

Liet ick varen doen ter tijt:
Was ick inden gheest niet vlijt:
Penitency groot ick wrachte,
Die was doen mijn meeste strijt.

Naer Ierusalem verheven

Reysden ick met groote pijn,
Om aldaer te laten't leven,
Oft te brenghen medecijn
Aende menschen die vol sneven
Noch in't ongheloove zijn.

Als ick in mijn oude daghen

My ter scholen hadde besteedt,
Om meer vruchten te bejaghen,
Godt weet wat ghebreeck ick leedt;

[p. 157]

 

Maer om Iesus te behaghen,

 

Was ick tot veel meer ghereedt.

 

Tot Parijs en oock te Roomen

 

Heb ick groot profijt ghedaen,

 

Daer heb ick volck aenghenomen,

 

Hier nam ick de oorloogh aen,

 

Om Godts Kercke sonder schromen

 

Met mijn Legher voor te staen.

 

India wordt nu deelachtich

 

Deur mijn volck van 't hoochste goet

 

En de ketterije krachtig

 

Komt door hen onder de voet,

 

Oock de Christenen aendachtich

 

Worden inde deucht ghevoet.

 

Seyndt, o Vader! van daer boven

 

Vwe benedictie neer,

 

Naer ons uyt des Hemels hoven,

 

Dat wy volghens uwe leer,

 

Godt wel dienen ende loven,

 

Tot sijn glory, lof, en eer.

FINIS.