Den blijden-wegh tot Bethleem voor de Christelijcke jonckheyt

vermeerdert met vele nieuwe leysenen, lof-sanghen ende gheestelijcke liedekens

[p. 138]

Nieuw Gheestelijck Liedeken, toe-ghe-eyghent aen een devote ziele.

 

 

Op de wijse: Ha! que le Ciel est contraire à ma vie.

 

 

SIet nu den aengenamen tijt voor-handen,
Het onweer is voor by, den storm en wint,
Ick sal my binden met dry gulde banden,
Hoe wel dat yeghelijck die niet en vindt;
Want siet den Alder-schoonsten die daer leeft,
En die my voor sijn Bruyt vercoren heeft,
Is't die my gratie gheeft.

Alle mijn krachten sal ick nu gaen geven

Tot dienst van mijnen Bruydegom en Godt:
Voor hem soo wil ick sterven ende leven
In't onderhouden van sijn soet ghebodt;
Want'tis den Alder-schoonsten die daer leeft,
Die my nu tot sijn Bruyt vercoren heeft,
Ende sijn gratie gheeft.

Niet meer en wil ick nu iet anders minnen

Als dat ghy wilt dat ick beminne Heer:
Voor-aen mijn ziel, mijn hert, en al mijn sinnen
Die sal ick booghen naer u soete leer,
Om dat ghy, Alder-schoonste die daer leeft,
En daer den Hemel en d'aerde voor beeft,
My nu gratie gheeft.

Niemandt en mach soo stout zijn my te wecken,

Want siet ick vinde my in soete rust:

[p. 139]

 

Wie sal my vande liefde Iesu trecken?

 

Neen, neen, de werelt my niet meer en lust;

 

Want den Alder-schoonsten die daer leeft,

 

Die my nu tot sijn Bruydt vercoren heeft,

 

Is't die my gratie gheeft.

 

Al dat geschapen is, can my niet paeyen,

 

Ick ben verlieft op't tongheschapen goedt;

 

De werelt heel en mach my niet versaeyen;

 

Ick segh adieu aen al haer bitter soet,

 

Om dat den Alder-schoonsten die daer leeft,

 

My tot sijn lieve Bruydt vercoren heeft,

 

En daer tot gratie gheeft.

 

Comt laet ons hier den ronden dans beghinnen

 

Die inden Hemel eeuwich duren sal:

 

Wy volghen 't Lam en gaen allenskens binnen,

 

Het leydt ons door den padt, al is hy smal:

 

Lof zy den Alder-schoonsten die daer leeft,

 

Dat hy ons voor sijn Bruyt vercoren heeft,

 

Ende sijn gratie gheeft.

 

Bruyt Christi neemt dit cleyn ghedicht in weerden,

 

'T is t'uwer eeren en om uwen Naem?

 

Het Cruys des Heeren wilt altijt aenveerden,

 

Het sal u maecken voor den Heer bequaem.

 

Is 't dat ghy 't lijden en het cruys bemint,

 

Soo sult ghy wesen bly en wel ghesindt,

 

Ende Godts liefste kindt.

Eynde van't derde deel.