Den blijden-wegh tot Bethleem voor de Christelijcke jonckheyt
(1645)–Anoniem Blijden-weg tot Bethleem voor de Christelijcke jonckheyt–
Auteursrechtvrijvermeerdert met vele nieuwe leysenen, lof-sanghen ende gheestelijcke liedekens
Op een nieuwe wijse.
Coridon die hiel de wacht
Inden schoonen nacht,
Die de Sonn' in Bethlehem bracht.
Coridon.
Hy liep, hy riep, daer Thirsis sliep:
Comt-uyt, en siet; Siet wat de locht,
Wat den Hemel ons bediet.
Hy liep.
Siet den Enghel op de voet
Quam hun in't ghemoet,
Ende wenscht hun alle goet.
Siet den.
Weest nu verblijdt, al die hier zijt
Hoort naer mijn stem: com-aen
Laet ons gaen nae Bethlehem.
Weest.
Siet, daer vonden sy het kint,
Dat de Moeder wint
In een slechte winde-lint.
Siet daer.
Soo goet, soo soet: noyt schoonder bloet
Aensach den dach, als doen dit kint
In sijne Moerders ermen lagh.
Soo goet.
| |
[pagina 32]
| |
Met sijn handekens terstont
Trock by 't hayrken blont.
's Moeders aensicht aen sijn mont.
Met sijn.
Sy kust; hy blust haer soeten lust.
Als rooskens root, bloeyen (al is
Winter) in des Maghets schoot.
Sy kust.
De Moeder-maghet ghetuyght,
Als s'haer borsten buyght,
Dat Godt self daer aen suyght.
De Moeder.
Sy schinckt, hy drinckt, soo dat haer dinckt,
Dat menichamel 't sneeuw-witte soch
Swemt als in een schaell'van corael.
Sy.
Als sy van de traenkens telt
Ghelijck peerels ghestelt:
Door des kouden vorsts ghewelt.
Als sy dan.
Hy beeft, sy gheeft, al wat-se heeft
Aen-dien schadt, want Godt en heeft
Die saelijcke noyt gehadt.
Hy beeft, sy gheeft.
Want die ooghen saeghen hier
Op een wonder manier.
Met de tranen stoocken vier.
Want de oogen.
Als hoy en stroy in tranenson
Al even sterck, Godt ende mensch
Branden t'samen in dit werck.
Als hoy en.
|
|