De Blauwvoet. Jaargang 2

Een bijdrage tot de Samenstelling der Tarieven van Boekrecensies

Een ongeluk ligt in een klein hoekje; en in eene stad als Antwerpen, waar eene zeer zorgvuldige postbediening iedereen steeds op den juisten tijd van het zijne voorziet, kan het zelfs nog gebeuren, dat zoo'n onoogelijk stukje drukwerk in verkeerde bus en verkeerde handen raakt. En het nooit spelensmoede toeval moet nu juist maar eens een nuk hebben, en zoo'n onnoozel circulairtje bvb. onder oogen doen komen van iemand, die eigenlijk op de ‘zwarte lijst’ stond, van personen die liefst niet met den inhoud mochten kennismaken....

Stel u voor, dat om maar eens iemand te noemen de Heer K. v.d. Oever een boek zou schrijven zooals hij laatst b.v.b. geschreven heeft, de Geuzenstad. Veronderstel dat zijn uitgever, - 't zou Vermaut uit Kortrijk kunnen zijn - nu eens dolgraag dat boek ‘er in’ zou willen hebben, en om dat doel te zekerder te bereiken, een circulaire drukken liet van den volgenden inhoud...:

J. VERMAUT
Uitgever 28, Langesteenstraat 28 Kortrijk

Heer Hoofdopsteller,

Ik heb de eer u hierbijgaande eene recensie te zenden over het zooeven verschenen boek DE GEUZENSTAD door Karel van den Oever. Het ware mij hoogst aangenaam wildet gij dezelve inlasschen in uw eerstkomend meest gelezen nummer.

Tegen inzending van een bewijsnummer, zal ik het genoegen hebben U een exemplaar van gezegd boek aan te bieden.

Met innigen dank op voorhand en hoogachting.

J. Vermaut

Boekennieuws

De Geuzenstad, door Karel van den Oever. Een groot in 8^o van 200 bladz. met omslagteekening van G. Van de Woestijne. Luxeuitgave, prijs: 3 fr. Volksuitgave voor bibliotheken en prijsuitdeelingen, prijs: 1.25 fr. het ex. per dozijn. Uitgever: J. Vermaut, Langesteenstraat 28 Kortrijk.

De beroerde tijd der XVI^e eeuw die aan Conscience ‘Het Wonderjaar’ ingaf heeft ook aan Karel van den Oever deze belangrijke verhalen ingegeven.

Is er iets interessanter in de geschiedenis der stad Antwerpen dan het beleg door Farnese en de heldhaftige verdediging van Marnix van Sint-Aldegon-de in 1585?

In eene reeks kleurige, visionnaire fresken wordt die geweldige strijd tusschen Paapsche en Kalvinistische elementen afgeschilderd, zoodat men als het ware den indruk verkrijgt der historische werkelijkheid.

De eigenaardige levenswijze der Antwerpsche ‘borgers’ uit de XVI^e eeuw zal er psychologisch uitblijken. Een verhaal als ‘De Watermeulen van Deurne’ is verders een lezing overwaard om zijne historische visie op het Antwerpsch-joodsche familieleven, terwijl de geheimzinnige handelwijze van een perfied man als ‘Jonkheer Quintijn Salmasius, oud-baljuw van de Bijdelmeer,’ den lezer toelaten zal een blik te werpen op de raadselachtige ondergronden. van den grooten Confessie-strijd, die toenmaals de Nederlanden te vuur en te zwaard zetten.

De fijne intrigue van ‘Het wedervaren van Jonkheer Plemp’ zal niet alleen doen glimlachen, maar tevens ook het verband doen voelen tusschen tusschen Antwerpsch stads- en Kempisch buitenleven van dien tijd.

Na de ‘Kempische Vertelsels’ geeft Karel van den Oever ons ‘De Geuzenstad.’ Moge het Vlaamsche volk er zoovel genoegen aan beleven als aan de ‘Vertelsels.’

Denk nu, dat die circulaire terecht komt bij personen, die om deugdelijke redenen, meenen, dat in zake literatuur, het publiek recht heeft op eerlijke voorlichting, en die de werkwijze van den Heer Vermaut niet daartoe kunnen rekenen, bewerende dat een door uitgever of schrijver opgegestelde gunstige recensie te plaatsen tegen belooning van daarna het bewuste werk te zullen ontvangen, het vermoeden doet opkomen, dat dit geen beoordeeling meer is, terwijl het toch als zoodanig aan het publiek wordt opgedischt...

Dan zou natuurlijk zoo iemand daarin alweer aanleiding vinden om dat feit te publiceeren, wat een heel raren kijk zou geven op de manier van boekbeoordeelen door sommige bladen en tijdschriften gepractiseerd. Dat zou natuurlijk zeer jammer zijn voor den betrokken uitgever den schrijver en vooral voor het publiek, dat voortaan in zijn vertrouwen op boeken recensies deerlijk zou zijn geschokt.

Het is daarom te hopen, dat de Heeren Vermaut en V.d. Oever maar nooit zoo iets zullen doen, en mochten ze het toch doen, dat ze dan vooral voorzichtig zijn met hun adressen, en vooral geen circulaire sturen zelfs niet bij vergissing aan ‘De Blauwvoet’ b.v.b. of aan ‘De Boomgaard.’

En mocht dat misschien gebeurd zijn, ja, dan... Enfin, laten we beginnen met een nieuw tarief vast te stellen van Boekenrecensies... maar alleen van zulke, waar niets van Sinte Maria Broeckx onder loopt......

De bezitter van een drukwerk geadresseerd: de Vlaamsche School Antwerpen.