De Blauwvoet. Jaargang 2

Marie Metz-Koning

Tusschen de vele Hollandsche schrijveressen een der best gekende en een der eersten.

Ze begon niet heel jong te schrijven maar gaf van in den beginne een heel eigenaardig werk. 't Is heelemaal eene stemmings-schrijfster, en daarom rekenen we tusschen het beste van haar werk hare drie bundels gedichten en hare sprookjesbundels o.a. 't Viooltje dat weten wilde en Van een schoonen Dag, waarin juist de nobelheid, de freelte, de droomerigheid van haar innerlijk wezeu best tot hun recht komen. Hare romans missen nu en dan wat objectiviteit uit hoofde van hare zoo persoonlijke en zoo teerzinnige gevoeligheid, wijl juist aan de romankunst andere eischen worden gesteld dan aan de poëzie. Hare sprookjes zijn feitelijk langere poëma's in proza-taal.

Een heel verfijnde en nobele styliste.

Tusschen de Hollandsche anthoressen waarbij zoovele snobinetten, eene dergenen die we met de genegenheid en eerbied begroeten.

Marie Metz-Koning

Biografische Bizonderheden

Marie Metz-Koning werd geboren te Amsterdam, waar haar vader Rijkstelegrafist was. Haar kinderjaren onderscheiden zich daardoor, dat zij, omdat haar vader later directeur werd op kleinere plaatsen waar geen goede scholen waren, reeds op haar zevende jaar naar een kostschool ging nabij Arnhem, waar zij tot haar veertiende jaar bleef. Daarna studeerde zij muziek, piano en zang, eerst onder de leiding van Georges Rijten te Rotterdam, daarna aan de Koninklijke Muziekschool te Rotterdam en te Amsterdam, welke studieën onderbroken werden door haar eerste huwelijk, dat na twaalf jaren door echtscheiding ontbonden werd.

Eerst toen gaf zij haar eerste werk ‘Van 't Viooltje dat weten wilde’ ter uitgave aan den heer C.A.J. van Dishoeck te Bussum. In snelle opeenvolging schreef zij nu bundels sproken, romans, gedichten, tooneelschetsen en novellen, en werd medewerkster aan alle goede Nederlandsche tijdschriften. Na twee jaren bij haar moeder te hebben gewoond huwde zij met den medicus J.C. Metz, die zich vooruamelijk ook op haar verlangen buiten vestigde, te Vaassen op de Veluwe, waar zij nu volop toe kan geven aan haar liefde voor de natuur.

Doordat zij roeping voelde en ook talent toonde voor bijna alle takken van kunst (zij schildert, boetseert, déclameert en maakte dezen winter zelfs als vertolkster van haar eigen dramatische schetsen, met twee andere artisten, een tournée door Nederland) en ook tengevolge van familieomstandigheden kwam zij er niet eerder toe zich aan de schrijfkunst te geven. Het hoogste genot vindt zij er voor zichzelf in: haar eigen werk voor een fijngevoelig pnbliek te déclameeren.