De salons
Valerius de Saedeleer
(Kunstkring)
Dit is misschien de grootste landschapschilder van ons land op dees oogenblik. Weinigen kenden hem hier, en men las 't op de gezichten der bezoekers dat deze tentoonstelling voor hen eene veropenbaring was; hun gezichten vertolkten hunne verbazing en hunne bewondering. Dat is nu eens een schilder die 't allergrootste aandurft, wat slechts enkele der grootste oude meesters aangedurfd hebben: de synthese van het landschap, en men zal onmiddellijk begrijpen hoe hoog zoo 'n kunst staat boven de kleine impressie van 't oogenblik die de meeste onzer hedendaagsche schilders belijden. En in 'n tijd waar alle schilderijen ongeveer op ‘studies’ trekken, waar het impressionistisch ‘klad’ - en ‘streepjes’ - schilderen dikwijls dienen moet om de gebrekkigheid der teekening, de losheid en onsamenhangendheid der lijnen en plannen te maskeeren, is dit ook een schilder die zijn werk af maakt, die zijne doeken niet uit zijn handen laat gaan vooraleer ze volledig en heelemaal harmonisch zijn, die elke bezonderheid en ieder detailken van zijn landschap betracht en in zijn geheel tracht te schikken, die de plannen der verte bewaart, die zijn kleur matig en eenvoudig legt. Dit is werk van rijp, rustig moderne - klassicisme... En 't is een heerlijk, zeldzaam gevoel van perfectie, van kalmte, van gedegenheid dat in u dringt en dat u voldaan laat heengaan, - dragend voor lang in uw brein het zicht dier geweldige, wijdsche landschappen die de ziel eener gansche streek bevatten en u verbazende delicatessen van kleur te genieten geven daarbij, zoodat ze worden tot volledig genot. Er mangelt niets: het evenwicht tusschen impressie en materie, tusschen den voeler en den stielman blijft ongeschonden.
Voor Antwerpen is de opening van dit ‘salon’ een blijde dag geweest, dag van inwijding in eene kunst die tot de allerzuiverste en allergrootste behoort....