Karen Blixen bij Rungstedlund, ca. 1943
daarvoor nodig was, kwam voor een belangrijk deel uit de verkoop van de filmrechten en de royalty's van ‘Out of Africa’.
Het L-vormige gebouw heeft twee ingangen. Via de hoofdingang in de westelijke vleugel komen we bij de kassa en het museum. De noordvleugel, het woonhuis, heeft een aparte ingang. Het eerste wat je in het woonhuis ziet zijn Karen Blixens tekeningen en schilderijen, zoals portretten in olieverf van leden van de Kikuyu-stam. Het kostte haar naar eigen zeggen nogal moeite Afrikanen te laten poseren. Ze waren bang dat hun ziel zou verhuizen naar het portret. Hoe dan ook: wat een talent! Voor hetzelfde geld had zij zich tot schilderes kunnen ontwikkelen. Als tiener was ze dat trouwens ook van plan. Op haar zeventiende nam ze tekenlessen, later bezocht ze de academie. Misschien had ze te veel verschillende talenten. Hoe dan ook, haar schilderlust verflauwde.
Via de eetkamer komen we in de salon. Mooi ingericht; niet poenig. Veel familieportretten. Tegen een van de muren staat een fraai bewerkte kist: geschenk van Farah Aden, Karens Afrikaanse butler. Elders is de favoriete stoel van Denys Finch Hatton te zien. En overal staan opvallende, kleurrijke boeketten, fantasievol opgemaakt met bloemen uit haar eigen tuin en in haar stijl - ook zo kan een mens voortbestaan.
Nog knusser dan de aantrekkelijke salon is ‘Ewalds stue’: Ewalds kamer, genoemd naar de Deense dichter Johannes Ewald (1743-1781). Toen Rungstedlund nog een herberg was, heeft Ewald er enkele jaren gewoond. Of hij zijn gedichten in deze kamer schreef, is de vraag. Vaststaat dat Karen er haar bu-
Auteursrechtelijk beschermd
