Biografie Bulletin. Jaargang 5

[p. 96]

Mededelingen

De enquête

Tijdens het eerste symposium van de Werkgroep Biografie op 25 oktober 1990 spraken de leden zich uit voor de formule die we nog steeds hanteren: twee symposia per jaar en drie nummers van het Biografie Bulletin, waarin de neerslag van deze symposia is te vinden naast andere bijdragen. Op die bijeenkomst betaalden vijftien deelnemers een abonnement voor een blad waarvan het eerste nummer nog moest verschijnen. Het beginkapitaaltje werd in 1991 aangevuld met een startsubsidie van het Nederlands Produktie- en Stimuleringsfonds. De eerste jaargang verscheen op A-4-formaat en werd vormgegeven door Annette Portegies, aan wie we veel dank verschuldigd zijn voor die eerste fase. Vanaf het moment dat, per 1 januari 1992, de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde de Werkgroep Biografie onder haar hoede nam ging het blad naar een drukker en werd het huidige, handzamer formaat gekozen.

Door de belangstelling van de pers en de goede recensies die het Bulletin kreeg, groeide het ledental gestaag. Het schommelt al enige tijd rond de driehonderd. De symposia zijn uitgegroeid tot geanimeerde ontmoetingen en werkbesprekingen tussen biografen, waarbij alle mogelijke ‘voetangels en klemmen’ de revue passeren.

Nu de Werkgroep haar vijfde jaar ingaat, breekt het moment van omzien aan. Het bestuur vroeg de leden om reacties op het gevoerde beleid door middel van een kleine vragenlijst, en kreeg die. Vijfenveertig leden - ongeveer net zo veel als het gemiddelde aantal leden dat de symposia bezoekt - stuurden het vragenformulier met de reacties terug. We maken de balans op.

Algemeen

De activiteiten van de werkgroep als zodanig leveren een positief resultaat op; slechts drie leden geven aan niet helemaal gelukkig te zijn met de grote lijn. De commentaren zijn erg vriendelijk. Ze variëren van: ‘Ik ben in alle opzichten uiterst tevreden’ tot: ‘De Werkgroep Biografie is een van de meest zinvolle en aardigste clubs waar ik lid van ben’. Het betrokken werkgroepslid wil overigens wel graag ‘een lidmaatschapsplaatje’. En, suggereert hij: ‘probeer als bestuur incentives voor het lidmaatschap te bedingen, bijv. gemakkelijker entree bij archieven, reductie van uitgevers op de prijs van biografieën’. Een der jongere leden ziet wel wat in workshops als aanvulling op het programma. Een ander lid suggereert een inventarisatie te maken van (werk)groepen die zich met de biografie bezighouden.

Het Biografie Bulletin

De helft van de leden is heel tevreden over het uiterlijk van het Biografie Bulletin, een viertal leden is dat duidelijk niet en de rest is redelijk content. Het strengste oordeel luidt: ‘bindwerk slecht (naaien ipv plakken aub), typografie & drukkwaliteit erg matig’ en: ‘veel spel- en zetfouten’.

Dit commentaar komt van leden die beroepsmatig met correctie en tekstverzorging te maken hebben. Ze vinden dat de kwaliteit van de ‘vaak aardige illustraties’ omhoog zou moeten en een van hen meent dat meer variatie in de wijze van illustreren mogelijk is. Zij dringen bovendien aan op frequentere verschij-

[p. 97]

ning van het blad. De leden geven praktische wenken: neem glad papier en een kleiner lettertype, wees consequent in het hanteren van de ‘lead’-tekst.

Ook de inhoud scoort hoog: hierover is niemand geheel ontevreden, drie leden zijn dat enigszins, de helft der leden vindt de inhoud uitstekend, en de rest meent dat er niet veel maar wel iets verbeterd kan worden. Sommige leden willen dat er meer aandacht wordt geschonken aan publikaties op het terrein van de biografie, in het bijzonder ook buitenlandse biografien, bv. in de vorm van korte recensies, een tijdschriftladder met voor de biograaf belangrijke artikelen, een literatuurlijst. Mooi zou het zijn wanneer juist recent verschenen werk van leden wordt geregistreerd. Wat de theorie betreft is er verder het voorstel om meer - desnoods vertaalde - beschouwingen te plaatsen over problemen bij het schrijven van biografieën. ‘Problemen zowel bij het materiaal, bij de gebiografeerde persoon als bij de biograaf zelf. In het bijzonder denk ik ook aan waarde, betekenis van egodocumenten, memoires, dagboeken e.d. voor verschillende categorieën gebiografeerden: bv. schrijvers, geleerden, politici.’

BB mag meer discussie bevatten, vindt een ander lid: ‘verschillende meningen naast elkaar in één nummer zou al prikkelend zijn. Géén lange, zware verhandelingen in zo'n rubriek, maar reacties van een beperkte omvang.’

Iemand ziet wel wat in samenwerking met het Biografisch Woordenboek van Nederland, tot een gemeenschappelijk orgaan toe. En kan er wat meer aandacht zijn voor Vlaamse biografieën (een Vlaming) en voor vrouwen (een vrouw)?

De symposia

Ook wat de symposia betreft tonen de meeste leden zich tevreden: opzet, sfeer en inhoud bevallen bijna iedereen, al worden er de nodige suggesties gedaan voor het up to date houden van de bijeenkomsten. Zo oppert iemand ‘dat het interessant is een uitgever en een boekhandelaar aan het woord te laten over de afzet van biografieën, de (veranderende, groeiende?) belangstelling van het publiek, de “marketing” etc.’ Een paar leden geven de voorkeur aan symposia waarbij de zaal ruim gelegenheid krijgt te reageren; anderhalf uur vindt is veel te lang voor de ‘weinig relevante groepsdiscussie’. ‘Geef meer gelegenheid tot het stellen van algemene vragen en opmerkingen maken in plenaire zitting’. Het zal moeilijk zijn hierin een wijziging aan te brengen want evenveel leden vinden de discussietijd juist nog te beperkt: ‘Maak het minder afstandelijk: dus minder voordrachten, hoe boeiend ook, en zorg voor méér contact tussen de leden’. Tot betere kennis van elkaar kan overigens ook eendeelnemerslijst bijdragen: ‘nu ontmoet je vaak mensen van wie je de namen later niet goed herinnert en de adressen uiteraard niet kent’.

Over de lokatie is een groot deel tevreden, maar het zijn toch wat meer leden die nu commentaar hebben (zeven): sommigen vinden de lokatie ‘ongezellig’, een ‘te grote zaal in vergelijking met het aantal mensen’. En leden die van ver komen, uit het oosten van het land, zouden zo nu en dan wat dichter bij huis willen samenkomen: Amersfoort, Utrecht, Nijmegen en Zwolle worden genoemd, en als het kan op een zaterdag.

Als allen die zich aanmeldden voor redactie- en bestuurswerk hun belofte gestand doen, kan de Werkgroep jaren voort. Voor redactiewerk zijn het er elf, voor het bestuur zes.

De conclusie luidt dat de grote lijn niet anders hoeft, maar dat op details een paar dingen verbeterd moeten worden. De suggesties door de leden gedaan, willen bestuur en redactie serieus nemen. Ze

[p. 98]

zijn dan ook, op het ogenblik dat u dit verslag leest, onderwerp van overleg geweest en op hun mogelijke uitvoering besproken. Aan alle inzenders van de enquête bij dezen dan ook hartelijk dank! Wam de Moor, voorzitter.