Het Bilderdijk-Museum. Jaargang 27

Bilderdijk en genootschappen^*

Letterklubs onzes tijds

Nul n'aura de l'esprit que nous et nos amis.

Geen' sterveling dan ons en onzen Vrinden
Is 't Recht vergund op wijsheid en verstand.
In onzen kring is 't spoor der eer te vinden;
Aan onze Klub is alle roem verpand.
Verdienste praal'; is 't buiten onze deuren,
Zy leve of sterv', wat gaat haar bloei ons aan?
De menschlijkheid moog heur verlies betreuren;
Wy zien haar koel en zonder leed vergaan.
Maar onder ons mag niemand Borger wezen,
Die, dom of wijs, zijn schaamtlooze oogen sloot,
Of daadlijk moet de zielmis hem gelezen,
En hy, ten spijt van God en deugd, vergood. -
* * *
Ga, laf gebroed van eeuwige Uitvaartzingers,
Dat by dien lof, van eigen hoogmoed zwelt;
Maar 's hemels vloek verstijve u tong en vingers,
Zoo ge ooit één woord van mijn verscheiden meldt!

1820.

Mijne eer vereenige zich niet met hunne vergadering! Jacob.

Krekelzangen 1 (1822) 183-184; Dichtwerken xiii 273. Oorspronkelijke titel in Bilderdijks handschrift ka 134-I-hs58: ‘De geleerdenklubs onzes tijds’. Het Franse motto: Molière, Les femmes savantes iii 2. De tekst zinspeelt op de vele herdenkingen en gedichten ter nagedachtenis van de 12 oktober 1820 overleden hoogleraar Elias Annes Borger. In een eerste versie was de tekst nog niet d.m.v. sterretjes in tweeën gedeeld en ontbrak nog het citaat Genesis 49:6, gericht tegen Jacobs gewelddadige zoons. MvH

* Thema jaarvergadering 26 februari 2010