Levensloop van de Auteurs
Prof. Dr. F.L. Ganshof, geboren in 1895 te Brugge, studeerde te Gent en Parijs. Promoveerde in 1921 tot doctor in de letteren en wijsbegeerte en in 1922 tot doctor in de rechten. Werd in 1923 benoemd aan de Rijksuniversiteit te Gent tot docent, in 1929 tot buitengewoon en in 1932 tot gewoon hoogleraar. Prof. Ganshof, die in 1961 met emeritaat ging, is lid van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Wetenschappen (klasse der letteren), de Koninklijke Academie voor Wetenschappen (Amsterdam), de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, de Koninklijke Commissie voor Uitgave der Oude Wetten en Verordeningen van België, de Vereniging tot uitgaaf der Bronnen van het Oud-Vaderlandsche Recht en erelid van het Historisch Genootschap.
Prof. Dr. S.L. van der Wal, geboren in 1910, studeerde indologie te Utrecht, waar hij in 1934 promoveerde tot doctor in de letteren en wijsbegeerte op een proefschrift over ‘De motie-Keuchenius, een koloniaal-historische studie over de jaren 1854-1866’. Hij was bestuursambtenaar in Nederlands-Indië (1935-1949) en ambtenaar van de buitenlandse dienst (1950-1967). In september 1967 werd hij benoemd tot gewoon hoogleraar aan de Rijksuniversiteit van Utrecht in de geschiedenis van de betrekkingen van Nederland (en andere Europese landen) met de overzeese wereld.
J.G.J. Koreman, geboren te Rotterdam in 1922, behaalde in 1949 het diploma wetenschappelijk archiefambtenaar 2e kl. Na twee jaar werkzaam te zijn geweest aan het Gemeentearchief te Kampen, werd hij in 1951 benoemd aan Stadsarchief en -Bibliotheek te Maastricht, waar hij thans nog werkzaam is. Publiceerde verschillende artikelen betreffende Maastrichtse geschiedenis en Limburgse kastelen.
Alastair C. Duke, geboren in 1941, studeerde geschiedenis te Cambridge. In verband met zijn proefschrift over de hervorming in het Noorderkwartier van Holland bracht hij twee jaar in Nederland door. Hij is nu verbonden aan de universiteit van Leicester en gaat in dit najaar als lecturer naar de universiteit van Southampton.
Dr. J.P. Duyverman, geboren in 1905, studeerde te Leiden en Rotterdam; promoveerde in 1936 aan de N.E.H.; leraar staatswetenschappen sinds 1929, lid van de gemeenteraad van Leiden sinds 1958. Publiceerde tot 1943 over didactiek en sinds 1959 in verschillende tijdschriften over staatkundige geschiedenis van de 19e en 20e eeuw en over de historie van Leiden.