Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .ij. Capittel.

¶ In dit Capittel is een clage der Synagogen ouer haer kinderen, ende veel dat hem op de beroepinghe der Heydenen treckt.

[p. 164v]

1

⁺ DIt spreect de HEEre:^* Ick hebbe dat volck wt den diensthuyse gheleyt,^† dien heb ick mijn gheboden door mijn dienaren de Propheten gegeuen,^‡ die en hebben si niet willen hooren, maer mijne raetslagen hebben si veracht.

+ A vers 1

* Exod. 20.a.2.

† Exodi. 20. 21. 22. 23. Deut. 4. 5. 6.

‡ Iere. 7.c.23.

2

De Moeder die haer ghebaert heeft, die spreect tot hen: Gaet henen ghy kinderen, want ic ben een Weduwe ende verlaten,

3

Met^* vruechden heb ic v opgeuoet, maer met leedt ende trueren hebbe ick v verloren: Want ghy hebt ghesondicht voor Godt uwen HEEre, ende onrecht voor hem gedaen.

* Baruc. 4.b.7

4

Wat soude ic v nv doen? Ic ben een Weduwe ende een verlatene, gaet henen^† O mijn kinderen, begheert bermherticheyt vanden HEEre.

† Deut. 4.c.29. 30.a.2.

5

Maer ic O Vader, roepe v aen tot getuyge ouer de Moeder deser kinderen, die mijn verbont niet en hebben gehouden,

6

Dat ghy hen tot schanden brenghet, ende haer Moeder tot roof, dat si niet meer en bare.

7

Haer namen worden verstroyt onder de Heydenen, vander Aerden worden si wtgheroeyt: Wandt si en hebben mijn verbont niet ghehouden.

8

^+* Wee v Assur, dat ghy de ongherechtige by v verbercht. Ghy boos volc,^† gedenct wat ick Sodoma ende Gomorra ghedaen hebbe,

+ B vers 8

* Esaie. 10.a.5.

† Gen. 19.c.24. Ezec. 16.e.49 Deut. 29.d.23. Luce. 17.d.29.

9

Welcker Lant tot Hers ende Asschen geworden is. Also wil ick oock alle den ghenen doen, die my niet en hooren, spreect de Almachtighe HEERE.

10

Alsoo spreeckt de HEEre tot Esdra: Segt mijnen volcke: Ic sal henlieden geuen dat Rijcke Ierusalems, dat ick Israel gegeuen soude hebben:

11

Ende ic wil my haer heerlijckheyt nemen, ende wil hen geuen eewige Hutten, die ick hen bereyt hebbe.

12

^* Dat hout des leuens sal hen zijn een welrieckende salue: Sy en sullen noch arbeyden noch moede werden.

* Genes. 2.b.9. Apoca. 2.a.7. 22.a.2.

13

Gaet henen, soo sult ghijt ontfangen: Bidt ghy een weynich dagen dat si daer in woonen. Nv is dat rijcke bereydt: Waect,

14

Betuyghet^* den Hemel ende de Aerde: Want ic heb dat quade gebroken, ende dat goede gheschapen: Want ic leue, spreect de HEEre.

* Deut. 4.d.26 30.d.19. 31.g.28.

15

Moeder ontfanct uwe kinderen, voetse op met vruechden. Maect stijf haer voeten als een Columne: Want ick heb v vercoren, spreeckt de HEEre.

16

^+* Ende de dooden wil ick opwecken van haer plaetsen, ende wt den grauen wil icse brenghen: Want ic heb mijnen Naem gekent in Israel.

+ C vers 16

* Iob. 14.b.12. 19.d.26. Dani. 12.b.12. Ioan. 5.d.28. 1.Cor. 15.f.52. 1.Tes. 4.c.16.

17

En vreest v niet ghy moeder der kinderen: Want v hebbe ick vercoren, spreect de HEEre.

18

Ick wil v tot hulpen mijn dienaers seynden, Esaiam ende Ieremiam, na welcken raet ic v geheylicht hebbe, ende bereyt twaelf boomen vol vruchten:

19

^† Ende so veel Fonteynen, die daer vloeyen melck ende honich: Ende seuen groote Berghen, op welcke Roosen ende Lelien wassen, met dien allen wil ick mijn kinderen met vruechden veruullen.

† Exod. 15.f.27

20

Oordeelt^* den Weduwen, doet recht dat Weesken, geeft den armen:

* Deu. 10.d.18 Esaie. 1.c.17. Eccle. 4.b.13.

21

Beschermt dat Weesken:^† Becleet den naecten, den gewonden ende crancken gheeft raet: En versmaet den Lammen niet: Den Cruepelen bescermt: Ende laet den blinden totten gesichte mijnder claerheyt.

† Esai. 58.b.7 Tobie. 1.d.17. Math. 25.c.35 Ezech. 18.a.7.

22

Den Ouden ende Iongen behout binnen uwer mueren:

23

^† Waer ghy de dooden vint, beteeckentse ende begraeftse, soo wil ick v de eerste plaetse in mijnder verrijsenisse geuen.

† Tobie. 1.d.17. Eccle. 7.d.36.

24

Rust mijn volc: Want uwe ruste is gecomen.

25

Ghi goede Voester voedet uwe kinderen, Sterct haer voeten:

26

De knechten die ick v gegeuen hebbe, dier en sal geen verderuen: Want ic wilse soecken wt v getal,

27

⁺ En becommert v niet.^* Want als den dach des angsts ende noot coemt,^† so sullen de ander weenen ende trueren:^‡ Mer ghy sult vrolijc ende rijck zijn.

+ D vers 27

* Malac. 4.a.1 Soph. 1.c.14

† mat. 24.c.29 Apoca. 1.b.7.

‡ Esai. 51.b.11 65.c.12.

28

De Heydenen sullen ieloers zijn, maer niet en sullen si tegen v vermogen, spreect de HEEre.

29

Mijn handen sullen v bedecken, so dat uwe kinderen dat^† eewich vier niet sien en sullen.

† Esa. 66.d.24 Mat. 25.d.42

30

Verhuecht O Moeder met uwe kinderen: Want ic wil v ontlasten, spreect de HEEre:

31

Gedenct aen uwe doode kinderen: Want ic wilse wtleyden wter Aerden, ende wil hen bermherticheyt bewijsen:^* Want ick ben bermhertich, spreect de Almachtige HEEre.

* Ierem. 3.a.8.

32

Omuangt uwe kinderen tot dat ic come, ende hen bermherticheyt bewijse: Want mijn Fonteynen loopen ouer, ende mijn ontfermherticheyt en mach niet vertoeuen.

33

⁺ Ic Esdras heb een beuel ontfangen opten Berch Oreb, dat ick in Israel soude gaen. Doen ic tot hen quam, doen hebben si my veracht, ende dat beuel des HEEren hebben si versmaet.

+ E vers 33

34

Ende daerom segge ick v ghy Heydenen, ghy diet hoort ende verstaet: Wacht op uwen Herder, eewighe ruste sal hy v gheuen.^* Want hy is by, die int eynde der werelt comen sal.

* Hebre. 9.d.28

35

Weest bereyt totter beloninge des Rijcx:^† Want dat eewich licht sal v lichten inder eewicheyt.

† Esaie. 60.a.1. Apoca. 21.d.23 22.a.5.

36

^* Vliet de schaduwe deser werelt, neemt [aen] de vruecht uwer claerheydt. Ick betuyghe opentlijc mijnen Salichmaker.

* 2.Pet. 1.a.4

37

Neemt de gaue die v gegeuen wort,^* ende segt met verhuegen danck, dien, die v totten Hemelschen Rijcke beroepen heeft.

* Collos. 1.b.12.

38

Staet op, ende staet vast: Siet dat^† getal der gheteekenden inde^* maeltijt des HEEren,

† Apoca. 7.a.3. Ezech. 9.a.4.

* Mat. 22.a.2. Apoca. 19.b.9

39

Die haer vander schaduwe der werelt ontrocken,^‡ ende schoone rocken vanden HEERE ontfangen hebben.

‡ Apoc. 6.b.11.

40

Sion neemt v getal, ende besluyt uwe geteekende, die de Wet des HEEren veruult hebben.

41

Dat getal uwer kinderen, die ghy gewenscht hebt, is veruult: Bidt de macht des HEEren, dat v volck gheheylicht werde,^* dat vanden beginne gheroepen is.

* Ephes. 1.a.4.

42

^+† Ick Esdras hebbe op den Berch Sion een groot volc gesien, dat ick niet en heb connen tellen, die hebben alle den HEEre met lofsanc geloeft.

+ F vers 42

† Apoc. 7.b.9. 14.a.1.

43

Midden onder hen stont een geraich Iongelinck, die voor hen allen wtghinc, ende stelde een yeghelijck^* een Croone opt hooft, ende hoe langher hoe hooger, des verwonderde ic my grootelijck.

* Sapi. 5.c.17. 2.Tim. 4.b.8. 1.Pet. 5.a.4. Apoca. 2.b.10.

44

Doen vrachde ic den Enghel, ende sprack: Heere wie zijn die?

45

Doen seyde hy: Het zijn die,^† die den

† 1.Cor. 15.f.53

[p. 165r]

dootlijcken rock afgetrocken, ende eenen ondootlijcken aenghedaen hebben,^* ende hebben den Naem Gods betuycht ende beleden. Nv worden si geloont, ende ontfanghen belooninghe.

* Mat. 10.d.32. Luce. 12.a.8.

46

Doen sprac ick totten Enghel: Wie is doch de Iongelinc, die henlieden de Croone opset, ende Palmtacken inde hant gheeft?

47

Doen sprack de Enghel:^* Het is Godts Soon,^† die si inde werelt beleden hebben. Doen begoste ick grootelijck te louen de gene die soo vast voor den Naem des HEEren ghestaen waren.

* Math. 3.b.17 16.c.16.

† Acto. 2.c.22. 3.b.13. 4.a.10. 5.d.31. 8.b.11.d.34. 9.c.20. 10.d.36.

48

Doen sprack de Enghel tot my: Gaet henen, ende segt mijnen volcke wat grooter wonder ws Godts dat ghy ghesien hebt.