Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xxiiij. Capittel.

¶ Iob bewijst de voorseyde meyninghe, Om dat niemandt meer ghelucx, rijckdommen, eere, ende ghewelts in deser tijt en heeft, dan de godloosen. Ende wederom niemandt meer iammers, ellendicheyts ende armoede, dan de Godtsalighe, ende wtuercoren.

1

⁺VVaerom en souden die tijden den almachtighen niet verborgen zijn?$

+ A vers 1

2

Ende die hem kennen, en sien zijne daghen niet.

3

Sy^† drijuen de palen te rugghe, Sy roouen de Cudden,

† Deut. 19.c.14. 27.c.18.

[p. 195r]

ende weydense.

4

Sy^† drijuen der weesen Ezelen wech, ende nemen der weduwen Ossen te pande.

† Exod. 22.c.22.

5

De arme moeten hen wijcken^* ende de nootdruftighe inden lande moeten hen verbergen.

* Exod. 23.a.9.

6

Siet, dat Wilt inder woestijnen gaet wt, ghelijc sy plegen, vroech ten rooue, dat sy spijse bereyden souden voor de iongen.

7

Sy maeyen opten Acker, al wat hy draecht, ende lesen den wijnberch, dien sy met onrecht hebben.

8

De naecte laten sy ligghen, ende en laten hen gheen decsel inden vorste,

9

⁺dien sy de cleederen ghenomen hebben, dat sy hen totten steenen moeten houden, als eenen slachreghen vande berghen op hen ghiet, om dat sy anders gheenen troost en hebben.$

+ B vers 9

10

Sy rucken dat kint vande borsten, ende makent tot eender weesen, ende maken de lieden arme met panden.

11

Den naecten laten sij sonder cleederen gaen^* ende den hongherighen nemen si de schoouen.$

* Deut. 25.a.4 Deut. 24.d.19 Leuit. 19.c.9. 23.d.22.

12

Sy dwinghense olie te slaen op haer eyghen muelens, ende hare eyghen wijnperssen te treden, ende latense nochtans dorst lijden.

13

Sy maken de lieden inder stadt suchtende, ende de sielen der verslagender roepende, Ende Godt en stoortse niet.

14

Daerom zijn sy afuallich gheworden vanden lichte, ende en kennen zijnen wech niet, ende en keeren niet weder tot zijnder straten.

15

Als^† den dach aenbreect, so staet de moordenaer op, ende verworcht den armen ende nootdruftighen, ende snachts is hy ghelijck een dief.

† Luc. 22.a.4.

16

⁺De ooghe des Ouerspeelders heeft acht op dat donckere, ende seyt: My en siet gheen ooghe, ende meynt hy sy verborghen.

+ C vers 16

17

Inder duysternissen breect hy totten huyse in, des daechs verberghen sy hen te samen, ende schouwen dat licht.

18

Want als hen de dageraet coemt, so is hy hen als een duysternisse, want hy gheuoelt dat verschricken der duysternissen.

19

Hy vaert lichtuaerdelijck ghelijc op een water daer henen, Sijn Haue wort cleyn inden lande, ende en bouwet zijnen wijnberch niet.

20

De Helle neemt wech die daer sondighen, gelijck de hitte ende dorheyt dat sneewater verteert.

21

De ontfermhertighe sullen zijns vergheten, zijnen lust sal wormachtich worden, zijns en wort niet meer ghedacht. Hy sal ghebroken worden ghelijc eenen vuylen boom.

22

Hy heeft de eensame, die niet en baert, lastich gheweest, ende en heeft der weduwen niet goets ghedaen:

23

Ende de machtige onder hem getrocken met zijnder cracht. Als hy staet, en sal hy zijns leuens niet gewis zijn.

24

Hy maect hemseluen wel een sekerheyt, daer hy hem op verlaet, maer zijne oogen sien op haer doen.

25

Sy^† zijn eenen cleynen tijt verheuen, ende sullen te niete, ende verdruct, ende gantsch ende gheheelijck wtghewischt worden:

† Psal. 37.e.35. 1.Mac. 2.g.63

26

Ende gelijck als dat eerste bloyen aen den Aren, sullen sy afgeslaghen worden. En ist niet also?

27

Wel aen, wie wil my luegen straffen, Ende beweeren, dat myne redene niet en sy.