Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xiiij. Capittel.

¶ Hier wordt de cortheyt ende salicheyt des menschelijcken leuens beschreuen, Ende dit behoort totten eynde des voorschreuen twistens, int derthiende Capittel int eynde begonnen.

1

⁺DE Mensche van eender vrouwen gheboren, leeft eenen corten tijt, ende is vol onrusten.

+ A vers 1

2

Gaet op als een bloeme, ende valt af,^* vlucht als een schaduwe, ende en blijft niet.

* Iob. 8.a.9. 14.a.2. Sap. 2.b.5. Ps. 144.a.4. 2.Par. 30.c.16

3

Ende ghy doet uwe oogen ouer sulcken op, dat ghy my voor v int gherechte sout trecken.

4

Wie^‡ wil eenen reynen vinden byden ghenen daer niemant reyn en is?

‡ Psal. 51.a.7.

5

Hy^† heeft zijnen gesetten tijt, dat getal zijnder maenden staet by v. Ghy hebt een perck gheset, dat en sal hy niet ouer gaen.

† Psal. 39.a.6

6

Doet v van hem, dat hy rust hebbe, tot dat zijnen tijt come, dien hy als een dachhuerlinck verwacht.

7

Eenen boom heeft een hope, al is hy al afgehouwen, dat hy hem weder veranderen sal, ende zijne spruytkens en houden niet op.

8

Al ist dat zijne wortel inde Aerde veroudet. Ende zijnen stamme in dien stof versterft,

9

Soo groent hy nochtans weder vanden ruecke des waters, ende wast effen als oft hy gheplant ware.

10

Maer waer is een mensch als hy doot, ende vergaen, ende daer van is?

11

^† Gelijc een water wtloopt wt der See, ende gelijck een vliet verloopt ende verdroocht,

† Eccles. 1.a.7.

12

So is een mensch als hy hem neder leyt, ende en sal niet opstaen,^† ende en sal niet ontwaken, also lange als den Hemel blijft, noch van zijnen slaep verwect worden.

† Dani. 12.b.12. Ioan. 5.d.28. 1.Cor. 15.f.52. 1.Thes. 4.c.16

13

⁺Ach, dat ghy my inde Helle bedectet ende verberchdet, tot dat haer v gramschap nederlegge, ende settedet my eenen tijt, dat ghy mijns ghedenct.

+ B vers 13

14

Meynt ghy dat een doode mensce weder leuende worde?^† Ick wachte daghelijcx, te wijle dat ick strijde, tot dat mijne veranderinge come,

† Gen. 47.b.9.

15

Dat ghy my wildet roepen, ende ick v antwoorde,^* ende en wilt dat werck uwer handen niet wtslaen:

* Psal. 138.a.8

16

Want,^† ghy hebt mijne gangen ymmertoes ghetelt, maer en wilt ymmer gheen acht hebben op mijne sonden.

† Iob. 31.a.4.

17

Ghy hebt mijne ouertredinge in een busselken beseghelt, ende mijne misdaet te samen beuaen.

18

Eenen berch verualt doch, ende vergaet, ende eenen steen wort van zijnder plaetsen verset.

19

Dat water wasschet steenen wech, ende de droppelen drijuen de Aerde wech: Maer des menschen hope is verloren,

20

Want ghy stootet hem geheelijck om, dat hy daer henen vaert, ghy verandert zijn wesen, ende laet hem varen.

21

Sijn zijne kinderen in eeren, dat en weet hy niet, oft al zijn sy slecht, des en wort hy niet ghewaer.

22

Alsoo langhe als hy dat vleesch aen draecht, so moet hy smerte hebben: Ende also langhe als zijn siele noch by hem is, soo moet hy rouwe draghen.