Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .iiij. Capittel.

¶ Saneballat ende Tobias de voochden beghinnen de timmeringhe te beletten, de Ioden waken ende bereyden haer tsamen te timmeren, oock mede te strijden.

1

⁺ MAer doen Saneballat hoorde, dat wy de mueren timmerden, werdt hy toornich ende seer gram, ende bespottede de Ioden,

+ A vers 1

2

Ende sprack voor sine broederen, ende den Machtigen tot Samaria: Wat maken de amachtige Ioden? Salmense soo laten gewerden? Sullen si offeren? Sullen zijt in eenen daghe voleynden? Sullen si de steenen leuende maken, die daer stofhoopen ende verbrant zijn?

3

Maer Tobia de Ammonite neffens hem, sprack: Laetse maer timmeren, Waert dat daer vosschen optrocken, die souden haer steenen mueren wel breken.

4

Hoort onse Godt, hoe zijn wy veracht, keert haren smaet op haren cop, dat ghyse gheeft in verachtinghe, inden Lande haerder gheuanckenissen.

5

Ende en bedect haer misdaet niet, ende haer sonde en wist niet wt voor v. Want si hebben de timmerlieden ghetercht.

6

Maer wy timmerden de mueren, ende voechdense gheheelijck tsamen, tot aende halue hoochte. Ende dat volck creech een herte te arbeyden.

7

⁺ Maer doen Saneballat ende Tobia, ende de Arabers, ende Ammoniten, ende Asdoditen, hoorden, dat de mueren te

+ B vers 7

[p. 181v]

Ierusalem toe ghemaect waren, ende dat si de reten begost hadden te repareren, werden si seer toornich.

8

Ende maecten alle te samen een verbont te hoope, dat si souden comen, ende strijden tegen Ierusalem, ende dat si daer een onrust in souden maken.

9

Maer wy baden tot onsen God, ende stelden een wacht ouer hen dach ende nacht teghen hen.

10

Ende Iuda sprack: De crachte der dragers is te swac, ende des stofs is te vele, wy en connen aen de mueren niet gebouwen.

11

Maer onse wederpartijders dachten: Sy en sullen niet weten, noch sien, tot dat wy midden onder hen comen, ende doodense, ende dat werck beletten.

12

Maer doen de Ioden, die neffens hen woonden, quamen, ende seydent ons wel thien werf, wt alle plaetsen, daer si rontom ons woonden.

13

Doen stelde ick onder aen de plaetse achter de mueren inde grachten, dat volck nae haren gheslachten, met haren sweerden, spiessen ende boghen.

14

Ende sach toe, ende maecte my op, ende sprack totten Raetsheeren ende Ouersten, ende totten anderen volcke:^† En vreest v niet voor haer.⁺ Gedenct des groten ende schrickelijcken HEEre, ende strijt voor uwe broeders, sonen, dochteren, wijuen ende huysen.

† Num. 14.a.9 Deut. 1.c.21. 20.a.3. 1.Mac. 4.a.8

+ C vers 14

15

Maer doen onse vianden hoorden, dattet ons kenlijc was geworden, dede God haren raet te niete. Ende wy keerden altemael wederom nae der mueren, elc tot sinen arbeyt.

16

Ende het gheschiede voortaen, dat de Ionghelinghen die helft den arbeyt deden, ende de ander helft hielden spiessen, schilden, bogen ende pantsieren. Ende de ouersten stonden achter den geheelen huyse Iuda,

17

Die daer timmerden, aen de mueren, ende droegen den last van dien die hen op loeden.^† Metter eender hant deden si den arbeyt, ende metter ander hant hielden si de wapenen.

† Titum. 1.b.9.

18

Ende elck die daer timmerde, hadde zijn sweert aen zijn lendenen ghegort, ende timmerden alsoo. Ende die metter basuynen blies, was neffens my.

19

⁺ Ende ick sprack totten Raetsheeren, ende Ouersten, ende totten anderen volcke: Dat werck is groot ende wijt, ende wy zijn verstroyt op de mueren, verre van malcanderen.

+ D vers 19

20

In welcke plaetse ghy nv der basuynen gheluyt hoort, derwaerts vergadert v tot ons.^† Onse Godt sal voor ons strijden,

† Exo. 14.c.14. 24.c.13. Deut. 20.a.4. 28.a.7.

21

So willen wy aent werck arbeyden. Ende de helft hielt de spiessen, vanden opganck der dagheraet aen, tot dat de sterren voort quamen.

22

Oock sprac ick tot dier tijt totten volcke: Elck blijue met sinen knape te Ierusalem ouer nacht, dat wy des nachts der wacht, ende des daechs des arbeydts waer nemen.

23

Maer ick ende mijn broeders, ende mijn knapen, ende de mannen op de wacht achter my, wy en trocken onse cleederen niet wt, een yeghelijck liet dat baden aen staen.