Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xj. Capittel.

¶ Iephthah wort een regent des volcx, hy verwint Amon in Naspha.

1

⁺ IEphthah een Gileaditer, was een strijtbaer Heldt, maer een hoeren kint.

+ A vers 1

2

Maer Gilead had Iephthah^† ghewonnen. Maer doen Gileads wijf, hem kinderen baerde, ende des selfs wijfs kinderen groot werden, stieten sy Iephthah wt. Ende spraken tot hem:^* Ghy en sult in ons vaders huys niet eruen, want ghy zijt eens anders wijfs soon.

† Gheteelt, oft voortgebracht

* Gene. 21.b.10.

3

^* Doen vluchte hy voor zijn broeders, ende woonde int Lant Tob. Ende daer vergaderden hen loose lieden tot hem, ende trocken met hem wt.

* 1.Re. 22.a.1.

4

Ende ouer een wijle tijts daerna, streden de kinderen Amon teghen Israel.

5

Doen nv de kinderen Amon also streden teghen Israel, ghinghen de Ouders van Gilead henen, om dat sy Iephthah wt den Lande Tob souden halen,

6

Ende spraken tot hem: Coemt, ende zijt ons Hooftman, dat wy strijden teghen de kinderen Amon.

7

Maer Iephthah sprack totten Ouders van Gilead: En zijt ghy niet die, die my haet, ende my wt mijns Vaders huys ghestooten hebt, ende nv coemt ghy tot my, dewijle ghy in droeffenisse zijt?

8

⁺ De Ouders van Gilead spraken tot Iephthah: Daerom comen wy nv weder tot v, dat ghy met ons sout trecken, ende helpen ons strijden teghen de kinderen Amon, ende dat ghy onse Hooftman sout zijn, ouer alle die in Gilead woonen.

+ B vers 8

9

Iephthah sprack totten Ouders van Gilead: Na dien dat ghy my weder haelt om te strijden teghen de kinderen Amon, ende de HEERE hen voor my gheuen sal, sal ick dan uwe Hooft zijn?

10

De Ouders van Gilead seyden tot Iephthah: De HEERE sy een toehoorder tusschen ons, ist dat wy niet en doen soo ghy gheseyt hebt.

11

Aldus ghinck Iephthah metten Ouders van Gilead,^† ende dat volck sette

† Deu. 17.a.1.

[p. 96r]

hem tot eenen hoofde, ende Ouerste ouer hen. Ende Iephthah sprack sulcx al voor den HEERE tot Mizpa.

12

⁺ Doen seynde Iephthah boden totten Coninck der Kinderen Amon, ende dede hem segghen: Wat hebdy met my te doen, dat ghy tot my coemt, teghen mijn Lant te strijden?

+ C vers 12

13

De Coninck der kinderen Amon antwoorde den boden Iephthah: Daerom dat Israel mijn Lant genomen heeft, doen sy wt Egipten trocken, van Arnon aen, tot Iabok toe, ende tot aen de Iordane: Soo gheuet my met vreden nv weder.

14

Maer Iephthah seynde noch meer boden totten Coninck der kinderen Amon, die spraken tot hem:

15

Aldus seyt Iephthah^† Israel en heeft gheen Lant ghenomen, noch den Moabiten, noch den kinderen Amon.

† Deut. 2.c.18.

16

Want doen sy wt Egypten trocken, wandelde Israel door de woestijne, tot aende Roode zee, ende quam tot Kades.

17

^† Ende seynde boden totten Coninck der Edomiten, ende sprack: Laet my door v Lant trecken. Maer der Edomiten Coninck en verhoordese niet. Oock seynden sy totten Coninck der Moabiten, die en wildet oock niet.

† Nu. 20.b.14.

18

Also bleef Israel in Kades, ende wandelde inder woestijnen, ende omtrocken dat Lant der Edomiten, ende Moabiten, ende quam vander Sonnen opganck aender Moabiten lant, ende legherden hen ouer gheen side Arnon, ende en quamen niet inde palen der Moabiten,^* want Arnon is der Moabiten pale.

* Nu. 21.c.15.

19

^* Ende Israel seynde boden tot Sihon der Amoriten Coninck tot Hesbon, ende dede hem segghen: Laet ons door v Lant trecken, tot aen mijn plaetse.

* Deut. 2.d.25. Num. 21.c.21.

20

⁺ Maer Sihon en betroude Israel niet door zijne palen te trecken. Maer hy vergaderde alle zijn volck, ende legerde hem tot Iahza, ende streedt teghen Israel.

+ D vers 20

21

Maer de HEERE de God Israels, gaf den Sihon met alle zijnen volcke in de handen Israels, also dat syse sloegen. Aldus nam Israel alle dat Lant der Amoriten in, die inde selue Landen woonden.

22

Ende namen alle de palen der Amoriten in, van Arnon aen, tot aen Iabok, ende vander woestijnen aen, tot aen de Iordane.

23

Aldus heeft dan de HEERE de God Israel, de Amoriten verdreuen, voor zijnen volcke Israel, ende ghy wiltse in nemen.

24

Ghy sout die in nemen, die uwe GodCamos verdreef^* ende ons laten in nemen alle die, die de HEERE onse God, voor ons verdreuen heeft.

* Iere. 27.a.6. Leui. 25.a.2.

25

⁺ Meynt ghy dat ghy beter recht hebt dan^† Balak de sone Siphor der Moabiten Coninck? Heeft de selue oock oyt gherechtet oft ghestreden teghen Israel,

+ E vers 25

† Nu. 22.a.1. Deut. 23.a.3.

26

Hoe wel Israel nv drie hondert Iaer ghewoont heeft in Hesbon, ende in haren Dochteren, in Aroar ende haeren dochteren, ende in allen den steden die aen Arnon ligghen? Waerom en verloste ghijt doen niet in de selue tijt?

27

Ick en heb aen v niet ghesondicht, ende ghy doet soo qualijck by my, dat ghy teghen my strijdet. De HEERE gheue heden een ordeel tusschen Israel ende den kinderen Amon.

28

Maer de Coninc der kinderen Amon en verhoorde de reden Iephtaph niet, die hy tot hem seynde.

29

Doen quam de gheest des HEEREN op Iephtah, ende trock door Gilead ende Manasse, ende door Mizpe, dat in Gilead leyt, ende van Mizpe dat in Gilead leyt tegen de kinderen Amon.

30

⁺ Ende Iephthah gheloefde den HEERE een gheloefte ende sprack:^† Gheeft ghy de kinderen Amon in mijn hant,

+ F vers 30

† Marc. 6.c.23.

31

Wat tot mijnder huysdueren wt gaet my te ghemoete, als ick met vrede weder come vanden kinderen Amon, dat sal des HEEREN zijn, ende ick wilt tot eenen Brantoffer offeren.

32

Alsoo trock Iephthah teghen de kinderen^† Amon om teghen hen te strijden. Ende de HEERE ghafse in zijnen handen,

† Deu. 2.c.18.

33

Ende hy sloechse van Aroer aen, tot datmen coemt te Minnith, twintich steden, ende tot aen de Pleyne der Wijnberghen, eenen seer grooten slach. Ende alsoo werden de kinderen Amon verootmoedicht voor de kinderen Israels.

34

Doen nv Iephtaph quam tot Mizpa voor zijn huys.^* Siet, doen ghinck zijn dochter wt, hem te ghemoet, met Tamboeren ende Reyen. Ende sy was een eenich kint, ende hy en hadde anders gheen sonen noch dochteren meer.

* 1.Re. 18.b.6.

35

Ende doen hyse sach, schuerde hy zijn cleederen ende sprack: Ach mijne dochter, hoe^* buycht ghy my, ende bedroeft my. Want ick hebbe mijnen mont op ghedaen totten HEEre, ende en machs niet wederroepen.

* Verootmoedicht.

36

⁺ Maer sy sprack: Mijn Vader, hebdy uwen mont open ghedaen totten HEERE, soo doet my alsoo het wt uwen monde ghegaen is, na dien v de HEERE ghewroken heeft aen uwen Vianden de kinderen Amon.

+ G vers 36

37

Ende sy sprac tot haren Vader: Wilt my doch dat te wille doen, dat ghy my twee maenden laet, dat ick van hier af gae op de berghen, ende mijnen maechdom beweene met mijnen ghespelinnen.

38

Hy sprack: Gaet henen, ende lietse twee maenden ghaen. Doen ghinck sy henen met haren ghespelinnen, ende beweende haer maechdelijckheyt op de berghen.

39

Ende na twee maenden quam sy weder tot haren Vader. Ende hy dede haer soo hy gheloeft hadde. Ende sy en was noyt eenichs mans schuldich geworden.

40

Ende het wert een ghewoonte in Israel, dat de dochteren Israels iaerlijckx henen gaen, ende beclaghen de dochter Iephthah, des Gileaditen, des iaers vier daghen.