Den Bibel, Inhoudende dat Oude ende Nieuwe Testament (Biestkensbijbel)

¶ Dat .xij. Capittel.

¶ Hoe dat Godt Abraham beual wt zijn Lant te reysen, ende hem een belofte gaf. Ende als Abraham in Egipten quam, wert hem zijn huysvrouwe ghenomen, ende weder ghegheuen.

1

⁺ ENde de HEEre sprack tot Abram:^* Gaet wt dijn Vaderlant, ende van v maechscappen, ende wt ws Vaders huys, in een landt dat ick v wijsen wil,

+ A vers 1

* Acto. 7.a.4.

2

^* Ende ick wil v tot eenen grooten volcke maken. Ende ick wil v seghenen, ende v eenen grooten Naem maken, Ende sult een ghebenedijdinghe zijn.

* Gene. 18.c.18.

3

^* Ick wil ghebenedien die v ghebenedien: Ende veruloecken die v veruloecken.^* Ende in v sullen ghebenedijt worden alle gheslachten op Aerden.

* Gene. 27.d.29

* Gene. 22.c.18. Acto. 3.d.25. Galat. 3.b.8.

4

Doen tooch Abram wt, ghelijc als de HEEre tot hem gheseyt hadde, ende Lot tooch met hem. Abram was vijfentseuentich iaer out, doen hy wt Haran tooch.

5

⁺ Alsoo nam Abram zijn wijf Sarai, ende Lot zijns broeders soon, met alle haerder hauen, die si ghewonnen hadden, ende de sielen die si gheuoet hadden, in Haran, ende toghen wt om te reysen in dat Lant Canaan, Ende als si nv in dat selue lant comen waren,

+ B vers 5

6

Tooch Abram henen door, tot aen de stede Sichem, ende aen de Haghe More,^* want de Cananiten woonden te dier tijt int lant.

* Gene. 13.a.7.

7

Doen openbaerde de HEEre Abram, ende sprack:^† Vwen sade wil ick dit lant gheuen. Ende hy boude aldaer den HEEre eenen Altaer, die hem verscenen was.

† Gene. 15.c.18. 24.a.7.

8

Daer nae brack hy op van daer aen eenen berch, die lach teghen het Oosten der stadt BethEl, ende sloech zijn Tenten op, dat hy BethEl teghent Westen ende Ai teghent Oosten hadde, ende boude aldaer den HEEre eenen Altaer, ende predicte vanden Naem des HEEren.

9

⁺ Daer nae weeck Abram voorder, ende tooch wt tegent Suyden.

+ C vers 9

10

Maer daer quam eenen dieren tijt int lant. Doen troc Abram af in Egipten, dat hy hem aldaer als een vreemdelinc onthielde: Want den dieren tijt was groot inden lande.

11

Ende doen hy nae by Egipten quam, seyde hy tot sinen wijue Sarai:^† Siet, ick weet dat ghi een schoon wijf van aensichte zijt,

† Gene. 20.a.2.c.13. 26.a.7.

12

Als v nv die Egiptenaers sullen sien, soo sullen si segghen: Dat is zijn wijf, ende my dooden, ende v behouden.

13

Lieuer so, segt doch dat ghi mijn suster zijt, op dattet my dies te bedt gae, om uwen twille, ende mijn siele by den leuen blijue, om uwen twille.

14

⁺ Als nv Abram in Egipten quam, saghen de Egiptenaren dat wijf, dat si seer schoon was,

+ D vers 14

15

Ende de Vorsten Pharaos saghense, ende presense voor hem. Doen wert si in Pharaos huys gebracht,

16

Ende hy dede Abram goet om haren twille. Ende hy had Schapen, Runderen, Ezelen, Knechten ende Maechden, Ezelinnen ende Kemelen.

17

Maer^† de HEERE plaechde Pharao met groote plagen, ende zijn huys, om Sarai Abrams wijfs wille.

† Psa. 105.b.14

18

Doen riep Pharao Abram tot hem,^† ende spack: Waerom hebdy my dat gedaen? Waerom en seyt ghijt my niet dattet v wijf was?

† Gene. 20.b.9.

19

Waerom seydy dan dattet v suster was? Daerom dat icse my tot eenen wijue nemen woude. Ende nv siet, daer hebt ghy v wijf, neemtse ende treckt henen.

20

Ende Pharao beual sinen lieden ouer hem, dat si hem geleyden souden, ende zijn wijf, ende alle dat hy hadde.