Brugse oliebollen
Joseph van Huerne (1752-1844) kreeg van zijn stadgenoot Carel Moentack, eertijts suckerbacker, koopman in gros, dan rentier in Brugghe de toelating om in zijn menage-boek te grasduinen. Hij trof er vele recepten aan van suijkerbakkerije, liqueurs, sijroopen en gedistilleerde waters. Van Huerne noteerde ijverig een aantal recepten, ondermeer om oliekoeken op zijn brughs te bakken
Men kookt eerst gemeen coolzaetolie in eenen ijseren pot met een goede korste brood, welke men dan uijtneemt en waer mede dat de vuijligheijd van d'olie weg genomen word. Nota: dese olie word om t'gebruijck weg gezet en kan verscheijde mael dienen.
Wanneer men de oliekoecken wild bakken, men neemt 2. pond boucqweijtblomme, 2 oorden gist, 1 pond rosijnen, ½ pond correnten, ofte wel 5/4 rosijnen. Men tempert t'zamen met melck of met water dog zeer dik, zoo dat den lepel daer regt in kan staen, en dat word zeer wel met d'hand gepootelt, daer mag ook wel wat zeem bij gedaen worden.
Men laet het dan een ure staen om wat te bekomme. Dan neemt men een schotelken water dat men nevens zig steld als men gaet bakken ende men neemt 2. ronde houtte lepels. Een van die dopt men met t'regte hand in t'water en men schept dan daer mede uijt t'deeg t'gone men giet in den lepel van het slijnker hand, en men rond het met den lepel van den regter hand en smijt het dan in de kokende olie, waere in het als heet van onder genoeg is zig van zelfs ommekeeert. Als het gebakken is neemt men t'uijt met een schuijmspaen en men legt het op een verzijp om de overtollige olie af te laten druppen.
BRUGGE, Openbare Bibliotheek, ms. 642
L.V.
Auteursrechtelijk beschermd