Biekorf. Jaargang 103

[p. 417]

Meisjespensionaat in Lendelede (vraagw. 2003, blz. 312)

Mijn groottante Christina Vanhooren (geb. Ichtegem 1842), de oudste dochter van kleine landbouwers, is een tijdlang intern geweest in het pensionaat van Lendelede. Ik weet niet hoelang, maar in de familie werd er herhaaldelijk mee gepocht dat zij, in tegenstelling tot de andere kinderen uit dit gezin, haar Frans kende, pensionnaire was geweest en dan nog wel in Lendelede. Dat Lendelede toen naam en faam had is wel zeker. Hoe verklaart men immers dat een eenvoudig boerenmeisje in de jaren 1855 zo ver naar Lendelede optrekt, als er evengoed in de buurt kostscholen bestonden (Torhout, Gistel, Oostende).

Het pensionaat van Lendelede opende zijn deuren in 1831 en werd gerund door de zusters van Sint-Vincentius à Paulo. Het werd tijdelijk gesloten in 1880 door de schoolstrijd, maar werd nadien terug geopend. Zeker in de beginjaren was de pastoor van Lendelede er directeur; later een kloosterzuster (P.A. Meersseman, Geschiedenis van Lendelede, 1902, blz.

[p. 418]

204-205; D. Lescouhier, Geschiedenis van het kerkelijk en godsdienstig leven in West-Vlaanderen, dl. III, 1927, blz. 442-444).

Wij geven hierbij twee prijskaarten (of beter prijsbriefjes, want het zijn briefjes op licht papier) uitgereikt bij prijsuitdelingen in dit instituut.

Het eerste, ondertekend door Le Directeur, P. Moerman, Curé, is gedateerd 24 augustus 1869, en geeft een eervolle vermelding voor musique vocale. Het andere van 18 augustus 1880 is ondertekend door La Supérieure, Sr. Laurence en kent een prijs toe voor Assuidité à parler le français.

Beide data uit de tweede helft van augustus laten toe te besluiten dat het groot verlof pas vanaf die tijd begon. Het tweede briefje werd toegekend aan een élève du 2e cours; er waren dus minstens twee leerjaren in deze kostschool.

Lendelede bezat in die jaren een bekend en gerespecteerd Pensionnat, waar - hoe kon het toen anders? - grote zorg werd besteed aan une éducation bien soignée en waar gepoogd werd onze buitenmeisjes goede manieren te leren, kunstzin (musique vocale!) aan te kweken en een mondje Frans op te steken.

L. VA