Een herinnering aan professor J.A. van Houtte (Brugge 1913-Leuven 2002)
De grote aula van het Maria-Theresia-college te Leuven. We zitten er met enkele honderden de uiteenzettingen van professor Jan Arthur van Houtte te volgen. De nonnen en de meisjes vooraan, de paters en de priesters en de jongens daarachter, zoals het in 1963 nog hoorde.
Er prijkt een overhead-projector naast de spreker, ofhoe zo'n ding in die tijd ook geheten mag hebben. Het is een nieuwigheid, zowel voor ons als voor hem. Hij heeft wel zin om de zaak eens te testen. Hij doceert per slot van rekening moderne tijd.
Maar moderne tijd slaat voor een historicus op iets anders dan voor een normaal mens. Draaien, duwen, wringen, niks baat. De professor kijkt hoofdschuddend de zaal in: ‘Dat was dan een vertoning van La Fontaine's Le singe et la lanterne-magique.’
Professor Jan Arthur van Houtte was in leeftijd en zin voor humor de nummer één van een West-Vlaams trio historici die ons elk hun stuk van de Pelgrimstocht der Menscheid serveerden: kanunnik Jozef Maria de Smet middeleeuwen, Lode Preneel hedendaagse tijd, J.A. van Houtte de middenmoot. Hij heeft beidejongere confraters een ruim stuk overleefd.
J. Huyghebaert