Herdenkingen van de septemberdagen uit 1830
(vraagw. 2002, blz. 296)
In het laatste nummer van Volkskunde (jg. 2003, blz. 105-142) staat er een bijdrage door Jeroen Janssens getiteld Ieder zijn eigen verleden. De nationale feesten en de cultus van de septemberdagen van 1830 (1830- 1914).
Deze bijdrage geeft het antwoord op onze vraag in Biekorf nopens de vieringen van de septemberdagen uit 1830 en bespreekt uitvoerig de evolutie van de ‘nationale’ feestdagen. Hoe aanvankelijk deze herdenkingen in het teken stonden van de Belgische Revolutie van 1830. Hoe, na 1839, een nieuwe patriottische cultus ontstond die een ‘geslaagd huwelijk’ was tussen de monarchie en de grondwet, en hoe er een paar decennia voor 1914 reeds sprake was van een Belgische, een Waalse, een Vlaamse en een socialistische visie op de septemberdagen van 1830. Hierdoor groeiden er nieuwe vaderlandse idealen, die sterk afweken van hetgene als ‘vaderlandsch’ gold in 1830.
Ook de data van deze vieringen werden vaak gewijzigd. Aanvankelijk waren de maanden augustus en september de ideale maanden om zijn patriottische gevoelens te luchten; uiteindelijk werd het 21 juli, de datum van de troonsbestijging in 1831 van onze eerste vorst.
Het antwoord van Koen Vandenbussche (Biekorf 2002, blz. 342-343) die de vieringen in Eernegem beschrijft uit de periode 1830-39, geeft dienaangaande een goed voorbeeld hoe een gewone Vlaamse plattelandsgemeente reageerde op deze nationale vaderlandslievende gebeurtenissen. En hoe de lokale overheden hierin hun mensen trachtten mee te krijgen.
De vaderlandse vieringen, ook deze van 1856 (25 jaar onafhankelijkheid en inhuldiging van de Congreskolom te Brussel, van 1880 (50 jaar België),