Zeeuws woordenboek wordt voortgezet
Sinds in 1964 het bekende Woordenboek der Zeeuwse dialecten (M. Ghijsen) verscheen, is er een aanvulling op dit woordenboek tot stand gekomen die 5000 nieuwe dialectwoorden uit het Zeeuws telt. In 1990 werd de vereniging De Zeeuwse Taele opgericht, met als doel het tweede deel van dit woordenboek te realiseren en uit te geven.
De overhandiging van dit manuscript vond plaats op 19 oktober 2002 in aanwezigheid van de demissionerende minister-president Balkenende, zelf een geboren Zeeuw. Het boek zal officieel verschijnen in het voorjaar van 2003. Het zal deze 5000 woorden bevatten, voorzien van hun betekenis en een uitgebreide toelichting.
Alhoewel het dialectverlies groot is, vooral bij kinderen en opkomende jeugd, valt het verval in Zeeland, vergeleken met andere Nederlandse regio's nog mee. Zo ook bij ons in West-Vlaanderen. De emotionele betekenis van dialect is niet te verwaarlozen. Dialect is de taal van het hart. Zelfs werd er onlangs een onderzoek ingediend om het Zeeuws officieel als streektaal te erkennen. Iets in de aard dus van het Fries.
Of de streektaal een handicap is, is lang niet zeker. Dialectsprekende mensen beschikken meestal over een grotere taalrijkdom dan mensen die alleen Algemeen Nederlands spreken. De streektaal is om er trots op te zijn.
Ook bij ons bestaat er een levendige belangstelling voor ons dialect. Het etymologisch woordenboek van het West-Vlaams, onlangs in het licht gegeven door de onvolprezen taalgeleerde Frans Debrabandere, is er het zoveelste bewijs van. West-Vlaanderen heeft inzake dialectstudie een echte voortrekkersrol gespeeld, te beginnen met De Bo en Gezelles Loquela. Zelfs al is het Algemeen Nederlands noodzakelijk en een plicht voor iedereen om aan te leren en behoorlijk te gebruiken, dan nog kan men niet omheen het eigene van onze streektaal. In lengte van dagen zal het bestuderen van onze dialecten in de taalstudie een belangrijke plaats blijven innemen.
A.B.
Auteursrechtelijk beschermd