Biekorf. Jaargang 101

[p. 278]

Roerende gebed. een vraag

Ik bezit een door mijn vaders moeder (1870-1924, afkomstig uit Sijsele) in 1895 neergeschreven tekst, getiteld ‘Roerende gebed’. Een transcriptie ervan vindt u in bijlage. Ik heb de schrijffouten niet verbeterd, maar wel de schikking wat consequenter gemaakt, zoals ik denk dat het bedoeld is: 17 genummerde stukjes, telkens eindigend met ‘bid voor mij, weesgegroet’. Mijn grootmoeder heeft dit allicht overgeschreven of het werd haar gedicteerd, maar waar haalde ze het? En voor welke situatie(s) was het juist bedoeld? De tekst komt niet voor in de 19de-eeuwse gebedenboeken.

Nog twee opmerkingen die misschien van belang zijn voor de interpretatie van de tekst:

- Opvallend is uiteraard de grote somberheid. Die frappeert des te meer in het licht van de volgende omstandigheden: mijn grootmoeder, toen 25 jaar oud, trad een goede twee weken later in het huwelijk. Ik heb de neiging om een verband te leggen tussen die twee feiten, misschien niet terecht.

- Het is niet zo waarschijnlijk dat mijn grootmoeder de tekst zelf heeft opgesteld, maar ze heeft hem zich wel heel nadrukkelijk toegeëigend, door er haar naam en de dagtekening onder te zetten.

Joris Note, Overpelt

Roerende gebed

[1] Hoort kristene menschen mijne laatste woorden print deze in uwe harten en vergeet ze nooit bid voor mij Weesgr
[2] Helaas de dood heeft mij getroffen ik ben van u lieden gescheiden mijn lichaam gaat ver[r]otten en de spijs der wormen worden, bid voor mij
3. mijne dagen zijn voorbij - mijne jaren zijn vervlogen als de rook er blijft mij niets meer over dan een duister graf. Bid voor mij weest gegroet.
4. ik heb gezegd aan de verrotting gij zijt mijn broeders en aan het graf gij zijt mijn woning. Bid voor mij weest gegroet.
5. ik ben het huis der eewigheid ingetreden. De wereld is voor mij voorbij gegaan. Ik ben ulieden allen voorgegaan. Maar gij zult mij volgen. Bid voor mij weest gegroet
[6] Helaas mijn ogen zijn gesloten mijne mond kan niet meer spreken mijne voeten kunnen niet meer gaan mijn lichaam is onbeweeglijk. Bid voor mij weest gegroet.
[7] Kristene menschen denkt op de dood uw lot is geworpen uwe dagen zijn geteld uw leven zal voorbij Vliegen gelijk het mijn. Bid voor mij weest gegr
[8] hoort stervelingen uw vonnis is gesproken gij zult sterven zegt God gij zult maar eens sterven gij zult welhaast sterven Bid voor weest gegroet
9. o eewigheid hoe zoet gij voor dezen die in den heere sterven en hoe

[p. 279]

bitter voor de zondaars. Bid voor mij weest gegroet
10. o gelukkige dagen die ik voor mijne zaligheid besteed heb o gelukkige uur die ik voor God heb overgebracht. Bid voor mij Weest gegroet.
11. mijn vonnis is gesproken. Ik heb voor mijnen rechter gestaan Vreest mensch want gij zult ook geoordeeld worden Bid voor mij weest gegroet.
12. van al uwe wo[o]rden van al uwe werken van al uw gepeinzen zult gij rekening geven gelijk ik Vreest dan o mensch want de rechter is onbeweeglijk bid voor mij Weest gegroet.
13. o mensch waarom bedriegt gij u zelven open uwe oogen en spiegeld u aan mij vandaag ik en morgen zult gij mij volgen Bid voor mij weest gegroet.
14. Nu dat mijne oogen gesloten zie ik wat de wereld is nu dat mijne ziel van het lichaam gescheiden is weet ik wat de eewigheid is bid voor mij wees
15. stervelingen hoe lang zult gij Stervelingen hoe lange zult gij nog leven hoort. De dood loert op uw leven welhaast zult gij even als mij overompelen [?] Bid voor mij Weestgegroet
16. O mijne Vrienden ontfermt u mijner want de hand des Heeren heeft mij Geraakt. Niets dat besmet is kan het rijks beërven. Bid voor mij Weest Gegroet
17. Vaarwel dan mijne Vrienden Vaarwel voor den laatsten keer in 't. laatste oordeel zullen wij malkanderen weder zien bid voor mij Weest Gegroet
Geloof zij jezus Cristus Amen
Leonie De Bruijcker
Den 2. Junie 1895.