P. Christus in renaissance Bruges
In deze uitgave, bij Brepols, 1995, van de papers van het Colloquium bij de tentoonstelling Petrus Christus in het Metropolitan Museum, onderstreept Craig Harbison in Fact, Symbol, Ideal: Roles for realism in Early Netherlandish Painting hoe de voorstelling van Halletoren én O.-L.-Vrouwekerk van Brugge, bewaard in minstens 20 bekende afbeeldingen tussen 1470-1480, gewoon wereldlijke én geestelijke machthebbers weergeeft, niet een duidelijke reclame is om de terugvallende stadseconomie te ondersteunen. Zo wil hij ook de voorstelling van de Domtoren van Utrecht op het Rolinpaneel in het Louvre afzwakken tot gewoon een fraai picturaal landschap dat via die vinding veel navolging kreeg. Ook de mededeling van Susan Jones, The Virgin of Nicholas van Maelbeke: een kopie uit 1629 voor de Brugs-Ieperse cantor Petrus Wijts, precies hetzelfde formaat als het Vanderpaelen-paneel te Brugge, is een bijzonder gedocumenteerd overzicht van een paneel dat uiteindelijk niet opnieuw in de St.-Maartenskerk te Ieper kon terugkeren. Het blijft privé-bezit. Het origineel was ook al door P. Christus nagevolgd in zijn vroege (1445) Exeter-Madonna.
A. Dewitte
Maryan W. Ainsworth (ed.), Petrus Christus in Renaissance Bruges. An interdisciplinary Approach, The Metropolitan Museum of Art, New York, Brepols Publ. Belgium, 1995, IX + 214 +XII blz., ill.
Auteursrechtelijk beschermd