Onze letterkunde in de Oostenrijkse en de Franse tijd
Den Vlaemschen Indicateur (ofte Aen-wyser der Wetenschappen en Vrye konsten) was het tijschrift van de lang niet zo zeldzame Vlamingen die, ten tijde van onze verlichte keizer Jozef II, belangstelling hadden voor de vele vernieuwingen die hun Europese leefwereld onderging, onder andere op het gebied van de literatuur. Prof. dr. J. Smeyers situeert zijn literaire bloemlezing uitvoerig tegen de brede achtergrond van wat het te Gent uitgegeven weekblad te bieden had, waaronder heel veel over de Amerikaanse vrijheidsstrijk en over binnenlandse actualiteiten zoals de betwiste tienderechten en de even betwiste Scheldetol. Vlijtige literaire medewerkers waren de bakkers-rederijkers P.J. de Borchgrave uit Wakken en P.H. van Hollebeke uit Middelburg-in-Vlaanderen. De bloemlezing spitst zich toe op proza en poëzie die aansluiting zochten bij de nieuwste strekkingen in de Europese literatuur.
Gelijktijdig verschijnt een bundeling van negen tijdschriftartikels van J. Huyghebaert, gewijd aan diverse aspecten van onze Vlaamse letterkunde onder de Franse overheersing (1792-1814). West-Vlaanderen weegt door (met drukker Frans van Eeck, een drietal marktzangers, de dichter David de Simpel en P.J. de Borchgrave, de geschiedschrijver J. Goethals-Vercruysse). Met persoonsnamen- en plaatsnamenregister.
S.D.