Een kristelijke meiboom te ieper
Het planten van de meiboom behoort tot de oude folkloristische gebruiken van de Germanen. Mei is de maand van de vruchtbaarheid en daarom werd bij de aanvang van de maand mei een boom geplant en werd daaromheen gezongen en gedanst in de meinacht.
In Noord-Nederland hebben de predikanten zich tegen dit feestelijk vertoon ‘bij avond off bij nacht’ verzet. Ook de katholieke geestelijkheid in Zuid-Nederland was weinig mei-gezind. De katholieken sublimeerden de meimaand tot de maand van Onze-Lieve-Vrouw en leidden zo de aandacht van de heidense meiboom af.
In 1707 is er in Ieper een man geweest die blijkbaar een poging heeft ondernomen om het aloude meiboomvieren toch te laten doorgaan, maar wel in zuiver kristelijke geest.
Deze man was ene Jan Degels, een eenvoudige paardesmid. Ter ere van Onze-Lieve-Vrouw liet hij uit Holland eene grote en kostelijcke sperre komen ende daer af doen maeken eenen meijboom. Hij liet deze meispar stellen voor het capelleken genaemt onse vrouwen huijseken, op de koeijemarckt.
De meiboom werd er geplant te 12 uur 's nachts van de eerste mei tusschen het gespel van bassons en vijolon. Het feest hield vele decennia naeen stand te Ieper, maar op de duur verdween de muzikale begeleiding.
Jacobus Ramaut, die dit alles verhaalt in zijn kroniek (Stadsbibl. Ieper) getuigt dat in zijn tijd (1768) deze meiboomplanting nog steeds gebeurde. De meiboomplanting in Ieper heeft geduurd tot in het jaar 1777. Ook deze laatste meiboomplanting werd in de (voortgezette) Kroniek van Ramaut genoteerd.
A.B.
Auteursrechtelijk beschermd