Biekorf. Jaargang 94

Maatregelen van koning Willem I ten voordele van de walvis- en de ijslandvaart

Ten gevolge van de Blokkade van Napoleon en de oorlogen op zee kende onze visserij een belangrijke inzinking in de Franse Tijd.

Onder de Nederlandse regering vaardigde koning Willem I enkele maatregelen uit om de visvangst op verre afstand aan te moedigen.

Bij koninklijk besluit van 12 januari 1816 stelde hij belangrijke geldelijke voordelen in het vooruitzicht voor de walvisvangst, die bij ons reeds in de 18de eeuw vanuit Brugge bedreven werd.⁽¹⁾ De schepen die naar Groenland of naar Straat-Davits vaarden, konden met ingang van 1815 een uitrustingspremie genieten van 4.000 gulden en van nog meer andere tegemoetkomingen profiteren (Journal officiel du Royaume des Pays-Bas, t. VII, 1816, blz. 36-47).

Bij wet van 6 maart 1818 werd de Yslandsche kabeljaauw-visscherij bedacht. Voor de jaren 1818 tot en met 1820 werd voor iedere vaart per schip een som van 500 gulden uitgetrokken. Er werd wel bepaald dat deze vaartuigen dienden te vangen tussen de 65 en de 67 graden noorderbreedte.

Het Journal officiel deelde verder mee dat de laatste maatregelen in Noord-Nederland waarbij de walvisvangst gesteund werd, dateerden van 1788 en van 1802.

Het is niet bekend welk gevolg aan deze gunstmaatregelen werd gegeven en of ze werkelijk een stimulans betekenden voor onze Vlaamse visserij.

L.V.A.

(1) Zie o.m. E. de Spot, De bewogen reis van den driemaster Prins Charles in Biekorf 1939 (dl. 45), blz. 113 e.v. i.v.m. het ophalen van hout uit de Witte Zee, 1769-1770.