De hondenbrander van Markegem
Sinds 1665 bestaat er in Markegem, tussen Dentergem en Wakken, een bloeiende broederschap ter ere van Sint-Hubertus. Fr. Hollevoet heeft in de Roede van Tielt (jg. 1992, blz. 65-72) deze confrerie uitvoerig besproken.
Zeker reeds in 1688 mocht de kerkbaljuw van Markegem Christoffel Gourlandt de honden branden met een ijzer of Sint-Hubertussleutel tegen de razernij. De Gourlandts waren een ware dynastie van kerkbaljuws, want ze hielden het te Markegem uit als kerkbaljuw tot in deze eeuw. Steeds was het de kerkbaljuw die de honden ‘brandde’.
Bij dit smakelijk artikel staat een foto van de kerkbaljuw van Markegem, ‘de laatste hondenbrander van Vlaanderen’ en zijn gezin. Het woord hondenbrander is bij ons weten in geen woordenboeken opgetekend, maar laat aan duidelijkheid niets te wensen over!
De Markegemse confrerie bestaat nog altijd, maar de huidige pastoor doet het een beetje vreedzamer. Hij bespaart de lieve diertjes de pijn van het vuur en besprenkelt ze met wijwater!
A.B.