Biekorf. Jaargang 84
(1984)– [tijdschrift] Biekorf–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 154]
| |
Gentse almanakverkopers in 1660Wat in de 16de eeuw aan ordonnanties bestond inzake het drukken en verspreiden van boeken, werd gehandhaafd in de volgende eeuw.
In 1616 verschenen te Brussel de nieuwe aanvullende ordonnanties van de aartshertogen op het stuck van het drucken, vercoopen ende inbrenghen van verscheyden soorten van Boecken, Refereynen ende Beelden inde Landen van herwaertsovere, die in zwang zouden blijven tot ver de in de 18de eeuw.
Aldus was het vereist dat het verkopen van boeken, en dus ook van almanakken, voorafgaandelijk werd aangevraagd. Eerst werden dan nog bepaalde informaties ingewonnen nopens de aanvrager inzake zijn goede naam en faam en zijn rechtgelovigheid op katholiek gebied. Antwerpen was in die jaren het onbetwistbaar centrum van drukkunst en van handel in boeken en almanakken.
In 1660 vroegen Maryn Poupaert en Anthone Jeron een koninklijk octrooi aan om almanakken te verkopen. In hun rekwest betitelden ze zichzelf als beyde aerme inwoonders der stadt van Ghendt, cremers van hunnen stiele, roepende ende vercoopende met eene meerse voor hunnen schoot hanghende, cam ende bril, staende ende gaende van d'een stadt op d'ander door alle coniuncturen des weders om den schamelen cost te winnen voor hunne vrauwen ende veele kinderen.
Nog hetzelfde jaar kregen beiden hun koninklijk octrooi pro deo om almanacken te vercoopen als synde van seer cleyne winsteGa naar voetnoot(1).
Dat zelfs eenvoudige leurders, die heel de streek en dus ook waarschijnlijk West-Vlaanderen (van d'een stadt op d'ander!) afliepen, zich dienden te wenden tot de Geheime Raad te Brussel om gewone almanakjes aan de man te brengen, tekent de geest van de tijd en sluit nog volledig aan bij de strenge plakkaten uit de vorige eeuw.
De reglementering op het drukken en verhandelen van drukwerk werd stipt nageleefd en zou achteraf nog op punt | |
[pagina 155]
| |
worden gesteld door een plakkaat van 20 november 1662. Maar naar het einde van de 17 de eeuw toe was deze strenge wetgeving reeds verslapt in haar toepassing en was ook het grote overwicht van Antwerpen doorbrokenGa naar voetnoot(1). De volgende eeuw zou een gulden tijd worden voor allerlei almanakken, kalenders, prognosticaties en jaarboekjes, die, onmiddellijk na Bijbel en catechismus, het populairste drukwerk zijn geworden.
l.v.a. |
|