Doolhoven
De doolhof van Loppem stond reeds vóór de eerste wereldoorlog als toeristische attractie bekend. A. Vervenne en A. Dhont weten daarover in hun Geschiedenis van Loppem (1974) te vertellen dat die tuin werd aangelegd op het voorstel van de huisleraar van de kinderen van Caloen. E.H. Van der Meersch, die zich daarvoor liet inspireren door een gelijkaardig hofje te Kemmel, zijn eigen gemeente. Waar de doolhof zich te Kemmel bevond, wordt er niet bij gezegd. Ergens op de Kemmelberg? Of in het park van het vroeger kasteel Bruneel de la Warande? Heeft iemand daarover iets meer mede te delen?
De volkskundige F.E. Farweck behandelt dit tuinbouwkundig fenomeen in zijn boek Noordeuropese mysteriën en hun sporen tot heden (2de druk, 1978). Hij ziet de 19de-eeuwse doolhof als een nakomeling van de klassieke labyrinten, meer bepaald van de Romeinse mozaïek-doolhoven die daarvoor als voorbeeld kunnen gediend hebben. In de ruïnes van Pompeï is er nog een ‘casa del labyrinto’ bewaard gebleven. Het Romeins model zou op de Atheense sage van de minotaurus teruggaan. Dichterbij Loppem en Kemmel zullen wel Franse labyrint-tuinen de idee hebben gepopulariseerd. Zijn er buiten die twee gevallen nog andere in deze gewesten bekend?
G.G.
Auteursrechtelijk beschermd