Welweters
Een welweter is ‘een neuswijze, een die 't al best wil weten, die gewoonlijk 't gezegde van een andere wil verbeteren en nauwkeuriger voorstellen’. Ook welweet, welwete, met dezelfde betekenis. ‘Hij is een welwete. Die welwete van die vent heeft er altijd iets bij te voegen of af te doen’. Zo tekende De Bo aan in 1870.
In Oedelem is zo iemand een profeet: ‘'t is ne profeet, zo'n profeet’: spottend gezegd van een die alles wil best kennen, 'nen alleskender. Karel Kouse was zo'ne profeet, hij wist met alles remedie: ‘'t is heel eenvoudig, zei hij, met straffe kaffie’. En daarmee was alles gezegd: (Maar nog niet genezen!). - Over profeet in de volkstaal, zie Biekorf 1972, 327.
Een die alles best wil weten van de beesten is, te Oedelem, een perenexpèrs: peer(d)enexpèrs. (Wvl. expert = veearts).
W.D
Auteursrechtelijk beschermd