Onze windmolens in 1972
Op Pinksterzondag 21 mei werd te Anzegem de prachtig volledig herstelde Landergemmolen ingehuldigd.
De staakmolens van Geluveld, Gistel en Zarren zijn nu toegedekt. Te Geluveld werd de as versterkt.
De laatste herstellingswerken zijn aangevat te Oostkerke. Het betreft het draaiende werk: kapring, nieuw kruis, kap te beleggen met natuurleien zoals te Hoeke.
Vermoedelijk toekomende zomer wordt de molen van Gijverinkhove overgebracht naar Oostvleteren, waar de teerlingen reeds zijn gebouwd. Ook is herstel voorzien te Rumbeke, o.a. aan de kuip die nog schade vertoont van de verhitting bij de brand.
Succes kent de in 1972 ingerichte Molenlandroute. Het bezoek o.a. aan de Herentmolen te Meulebeke overtreft alle verwachtingen. Men kan aldaar in het molenaarshuis onder de molen pannekoeken, bier en boterhammen bestellen.
De molen van Merkem zou kunnen overgebracht worden naar een recreatieoord te Oostduinkerke. Er werd ook een ogenblik gedacht aan het overbrengen van het molentje te Slijpe naar Brugge (Zeven-torentjes te Assebroek).
Op 13 november - een dag vroeger dan in 1940 - hadden we een zware storm. De schade is groot in Nederland, en te Nukerke (kruis en askop afgeslagen) en te Mere (askop gebroken terwijl het kruis blijft hangen). In West-Vlaanderen is alleen de staakmolen te Houtave enigszins uit zijn richting geworpen. Het kruiwerk is daarbij afgevallen. Deze molen heeft dringend herstel nodig, vooral aan de kruisplaten.
De V.Z.W.D. De Vrienden van de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen, eigenares van de Kalfmolen te Knokke-Heist en van de stenen molen te Zwevegem, is bereid deze af te staan aan de gemeenten. De onderhandelingen te Knokke zijn aangevat. De Kalfmolen heeft dringend herstel nodig. Te Zwevegem is reeds een akkoord bereikt, enkel worden nog de goedkeuringen afgewacht om de akte te verlijden. Mogeliijk wordt de Kruiseekemolen te Wervik stadseigendom. Het zijn de gemeentebesturen die ons patrimonium bewaren.
De Stalijzermolen te Leisele integendeel werd verkocht aan het museum te Bokrijk. Van alle kanten gezien: een enorme vergissing. Mocht de procedure van klasseren worden ingeleid om terplaatse een oplossing te hebben. Het is nog niet zo dat de molen ‘toch afgebroken werd’ en derhalve ‘beter’ naar het openluchtkerkhof werd gebracht.
Op twee zaterdagen in december werd de stenen molen op de Strokotwijk te Ruiselede (eig. Verhelst) afgebroken door metaalbouw p.v.b.a. Vuylsteke uit Meulebeke. Met een kraan werd het kruis naar beneden getrokken, de kap erbij. Alles werd verder afgebroken om slechts een drie meter hoge kuip te laten staan die toegedekt werd om verder als bergplaats te dienen. De molen stond helemaal niet alleen in het veld.
C. Devyt