Toen in 1929 in ons land de hanekampen werden verboden, was er te Veurne reeds lang geen sprake meer van. Na 1845 hebben we van dergelijke kampen geen sporen meer teruggevonden. Hun hoogtepunt werd bereikt rond 1840, zoals blijkt uit onderstaande in versvorm aangekondigde kampen die ingericht werden in 1843 in de herberg ‘'t Zilveren Hooft’, toen gelegen aan de westzijde van de Marktplaats.
De haene-kampen
Tis wintertijd, en juyst 't saisoen
Om haene-kampen t'saem te doen,
Doch laet ons eerst ende alvooren
Beginnen met ons jaere-spooren
Om, drinkend ‘een flesch bier of wyn
Te zien welk dat de beste zyn.
‘Hoor, 'k heb goê haenen dezen jaere
Gy kend myn roôn? Zoo als zyn vaere
Verslaet hy al die 't hoofd durft biên.
G'hebt nooyt geen zulken haen gezien’.
‘'K zal liever nog een pint doen tappen,
Want 'k lach als ik zoo hoore klappen,
Volgens uw praets, het is gewis
Dat 't uwe altijd het beste is.
Gy stoffer, hoe durft gy dit zeggen,
'k weet dat al uw haens verleggen’
‘Godverdik! wat zeg gy daer?
Gy kent het niet, gy raetelaer,
Gy wilt ook wat van d'haenen weten
Maar gy kond al veel beter eten.
'T is zeker een der goede soort,
Hy heeft er reeds al dry vermoord.
Niet langer als over dry weken
Heeft hy nog eenen doodgesteken,
Hy zwemd, hy schopt, ter zelver tyd
Dat hy in 's vyands nekke byt.
Ja, groot of kleyn die het durft wagen
Word zekerlyk van hem verslagen.
'K wil wedden voor vyf honderd frank,
Twee peerden en een char-à-bank.
Dus dien die wil contrarie zeggen
[pagina 305]
[p. 305]
Moet hier zoo veel daer tegen leggen
En als er niemand wedden wil
Onnoodig is al dit geschil’.
De gemenotte jaer-spooren
Gewoonelyk hier alle jaren
De hanemelkers t'saem vergaeren
En kampen maken uyt pleyzier
Voor eene ton of stoopen bier.
Een kamptje slechts van al jaer-spooren
Hoorde men lestmael stellen vooren
En dat om een enkel stoop bier,
Te drinken door een mensch of vier.
Nu wel, 't is jammer, wilt niet spotten,
De haentjes voorzien van menotten
Zullen, broertje, met vlyt en moed
Maer vechten tot het eerste bloed.
T'is morgen, wilt 't indagtig wezen
Dat die braef haentjes uytgelezen
In 't Zilverhoofd, op klaren dag
Zullen verrigten dezen slag.
Om 't kamp te zien met veel genoegen
Men moet zich by de mat vervoegen
Een uer of twee voor hun verschyn
Want daer gaen veele kykers zyn.
Men zal zeggen: zyn dit al kampen?
Zwyg, 't is om die niet te verrampen
En ons te zien aan hun gevegt
Wat zy wezen, of goed of slegt,
Of zy duyken, schoppen, verleggen
En om aenstonds te konnen zeggen,
Ofschoon dit ras geen schoenen draegt,
Met hexteroog niet is geplaegt.
De gene alzoo nu goed gevonden,
Worden dan by den boer gezonden
Om daer te wezen haen van 't kot,
De slegte steekt men in den pot.
Dus, gy kond ook wel denken
Elk kampje doet wat drinken schenken
En 't zy het is goed bier of wyn
De tappers toch de beste zyn.
Een buytengewoonen haenekamp in de herberg ‘het zilveren Hoofd’
Auteursrechtelijk beschermd