verraden kroop hij er, met een looze lonte, naartoe,... met een ommeweg, en krinkel en e krulletje naar dat kleen wemeldingsje van da' muizetje... dààr zie... in dàt holletje! Eten 'n had hij niet noodig, maar der rond dansen, der opspringen gheel bevallig weg, voorzichtig vaste pakken en der meê zwierelen! En dan stilletjes der bij zitten tateren, en niets zeggen, laten wegloopen: een stap verre, en toen wuppe-de-wup der op en der rond, en heel-heel stilletjes met een wattepootje zonder krabbels, zonder klauwtje der aan foefelen en e dokstje geven, ja dat was geestig! Alleszins niet dood doen, nee' neen: als er een dood gaat van de twee..., de knoop is gebroken en 't geluk is weg! De muis was dan algauw tenden en moe gespeeld, en toen 'n zat er lijk niet vele meer in. Jan sleurde ze verder naar een hoekske, naar 't beenhuis.
Dat was gedaan met manieren en met verstand.
Serrefijne zat aan 'en kouse te stoppen op heur gemak bij de stove; en Hippli smoorde z'n zooveelste pijpe en pafte met pruimen dat 't kuilde; winter zijn en avond ei, en met e goe' viertje.
- 't Is aardig, zei de man, onze Jan is weg en hij blijft weg! Droef dingen! 't Is 't einde van den duivel! da's erger of jongens!
- Ja da's mannevolk, frejre, dat 'n maakt er niet van van late thuis te komen.
- Jamo, jamo, 'k zit ik al gheel den dag lijk in 't ongeree', 'k en hebbe hem nog van gheel den dag lijk niet gezien! entwaar upgehouden misschien? Je 'n moet 't niet vragen, dat is gaan vleermuizen, op zwaai of op zwadder! Oud zot is duivelszot.
- Hij zit entwaar aan de goê beetjes. Ja dat slacht van den tafelier, dat komt eten als 't gereed is.
- Ieffrouw-zoekt-den-kost en doet meê als z'het vindt, da's niet beschaamd als z'het 't gat schoon heeft. Da's zoo oud of God, heeft deur alle watertjes gezwommen... zonder pane kaken. Zoo'n heilige teste, van 'k ga je gaan hên, 'n is niet te betrouwen. Wat lastige pille van 'en katte is dadde!
- Och Heere, God weet waar hij vernesteld zit!... mis-
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd