Biekorf. Jaargang 45

[p. 102]

Cruyt-hof der kerck-cerimonien.
(Vervolg van Biekorf 1935, bl. 109).

Mey.

S. Philips ende S. Jacob. 1 Mey.

V. - Waerom schildertmen desen Sint Jacob [den minderen] met eenen volders-stock in sijne handt?

A. - Om dat hij te Jerusalem van den tempel afgheworpen zijnde, ende op beyde sijne knien biddende voor deghene die 't hem deden, wierdt met eenen volders-stock doodt gheslaghen, ende ter selver plaetse begraven.

Sint Job. 10 Mey.

V. Waerom stellen gherneynelick de soldaten ende krijchslieden op den tiensten Mey eenen Sint Job ten toone, met sulcke ongheschicktheydt?

A. - Het is als-dan S. Jobs-dach: maer sy vieren hem qualick, die hunnen spot soo daermede houden, als oft by van de selve sieckte met henlieden hadde besmet gheweest, hetwelck soo niet en was⁽¹⁾, dan alleenlick een pure beproevinghe van sijne patientie. Maer sy sullen 't eens beter verstaen, wat het is, met Godt ende sijne Heylighen spotten.

(1) De soldaten aanriepen in de 16^e en 17^e eeuwen den heiligen man Job tegen de syphilis, waarmede zij veelal besmet waren.

Julius

Sint Alexius. 17 Julij.

V. - Waerom seght men ende schildert men S. Alexius onder de trappen?

A. - Omdat hij, seventhien iaren in pelgrimagie gheweest hebbende, ende tot Roomen wederom t'huys komende, is onbekent, als eenen armen man, van sijne

[p. 103]

eyghene ouders ontfangen gheweest, hy deselve wel kennende: ende men heeft hem in de voorsale laten woonen, by aventuren in een huysken gelijck men onder de steeghers oft trappen pleeght te maken, om den hoek ende hol af te stoppen: daer hy veel van de boden gheleden heeft, maer ghestorven zijnde, is hy door sijn gheschrift bekent gheworden.

Sinte Margriete. 20 Julij.

V. - Waerom schildert men Sinte Margriete uyt eenen draeck opstaende, met een kruysken in hare handt?

A. - Den boosen vijand t, als eenen grooten draeck, meynde-se in den kercker te verslinden; maer sy een kruys makende, is door den balch uytghebroken: ende daerom siet men-se uyt het lijf van den draeck opstaen; ende hare slippen noch in den muyl van den draeck, tot beter bediedt.

Sinte Jacob. 25 Julij.

V. - Wat beteeckenet, datmen S. Jacob, broeder van Sint Jan Evangelist, met eenen palster ende met schelpen schildert, als eenen pelgrim?

A. - Dat hy nae Spanien ghereyst is, om daer sijne Apostolische legatie te bedienen: ende tot Compostelle als Patroon is rustende, van waer de pelgrims sulcke schelpen ende palsters brengen.

Sint Anne. 26 Julij.

V. - Wat bediedet, dat Anna aen 't kindeken Jesum in sommige beelden een appelleen geeft, oft eenighe ander vrucht?

A. - Dat gheschiedt seer wel, tot een teecken dat Christus in alsulcks ons ghelijck geworden is, uytghenomen de sonde: maer gheeft oock te verstaen, dat Christus de ghebenedijdde vrucht is geworden, teghen dien vervloeckten appel, daer al ons quaedt uyt ghesproten is.

V. - Wat leert de druyve die 't kindeken Jesus somtijdts in de hand heeft?

A. - Dat hy die uytghelesen wijndruyve is, die aen 't houdt des kruys ghehanghen heeft, ende uytghe-

[p. 104]

perst is gheweest, teghen de suerheyt van die bittere druyve der sonden, als wilden wijngaerdt.

Sinte Martha. 29, Julij.

V. - Waerom schildert men Sinte Martham, de suster van Maria Magdalena, met een visch-spaen, ende somtijdts met eenen quispel in de handt?

A. - Het visch-spaen beteeckent de sorghvuldicheyt die sy hadde, om onsen Heere wel te dienen, in 't koken ende andersins; ende den quispel, dat sy eenen grooten draeck met wijwater besproeyende, hem sijne felheyt benomen heeft, krachteloos ghemaeckt heeft, ende laten ter doodt brengen, tot verlossinge der aenwoonderen.