Biekorf. Jaargang 43

Mengelmaren

Groet en Wedergroet.

Een verwijtsel uit den Oostenrijkschen tijd en dat nog gangbaar is in de Leiestreke:

[p. 200]

 

Baard, baard, schere mijnen baard.

 

Scheer hem schoone voor een kroone

 

scheer hem net

 

voor 'n plaket

 

scheer hem rond

 

voor 'n droogen koeistr....

Wanneer de begekte een roodharigen onder de verwijtende bende ziet, roept hij terug:

‘Rosten, hoevele moe' je kosten?

'k Zal je koopen

om achter m'en gat te loopen.’

Dat ‘kosten’ doelt op de goudkleur van het haar, wel te verstaan.

G.P.B.

't Doet al of 't Houdt al.

Of De Bo's 't doet al - 't houdt al nog in leven is alhier? zoo wordt er gevraagd hierboven bl. 142.

De zegswijze 't houdt al (uitspr. toedal) is mondsgemeene in 't Poperingsche, en heeft de beteekenis van: 't Hangt af van de omstandigheden, 't is te zien welke de uitval zal zijn, fr. cela dépend des cas. Men zegt ook: 't Is al navolgens.

Als merkweerdige toepassing van ‘'t houdt al’ vertelt men van den pater die in een huis kwam waar de vrouwe de soepe aan 't roeren was en hem vroeg om te blijven om te eten. De pater bemerkte een snuifdruppel aan de neuze van 't vrouwtje, en wilde eerst zien of hij in of buiten den soepepot zou vallen; en, om tijd te winnen, zei hij:

- 't Houdt al.

De druppel viel in den soepepot en de pater bedankte en ging voort.

Andere zeggen, geloof ik: de druppel viel in 't vier en de pater bleef!

G.L.