Biekorf. Jaargang 37

[p. 327]

Avondbede tot de Zee

Wieg nu mijn droom, gij wiegende Zee,
In het geheim van nacht en van hemel.
Mensch met een droom, aan uw strand, o Zee!
Droom doorweven van sterrengewemel.

Wieg nu mijn hart, gij wiegende Zee,
Zuiver van drift in hoopvol verwachten.
Mensch met een hart aan uw strand, o Zee!
Roerloos gezeten naar vrede te trachten.

Wieg nu mijn geest, gij wiegende Zee,
IJdel mijn hoofd is; ijdel van 't denken.
Mensch met een geest, aan uw strand, o Zee!
Geest dien niemand verpoozing kan schenken.

Wieg nu mijn ziel, gij wiegende Zee,
Eeuwig getobd in rustlooze lusten.
Mensch met een ziel aan uw strand, o Zee!
Ziel die hunkert naar goudlandsche kusten.

Wieg mij in rust, gij wiegende Zee;
Wieg mij in stil-gevoelloos vergeten.
Mensch die met hart, geest en ziel, o Zee!
Slechts nog in droom het leven zou weten...

Juul Filliaert