Biekorf. Jaargang 35

De oorlog in Dickebusch en omstreken
(Vervolg van bl. 287).

1915. Dinsdag den 26ⁿ in Hooimaand. 'k Krijge mare van onzen Bestrekheer, den Arrondissementscommissaris, dat 40 meisjes en 50 knechten mogen toegaan naar de leergaarden van den Staat in het Fransche. Daarop zet ik uit voor heel den dag, om de kinderen te vermanen.

In den achterhalfdag vallen bommen aan den S. Hubrechtshoek: eene valt te Vermeulen's, eene bij Van Eecke's molen en drie man van 't leger zijn dood! 'k Was toen even daar in 't gebuurte, en heb me ruimen tijd moeten schuilhouden.

27ⁿ. Woensdag. In den nacht wat gesmijt aan 't Hallebast.

28ⁿ. Donderdag. 51 knechten en 63 meisjes van Dickebusch, Hemelrijk en Kruisstrate vertrekken tusschen zevenen-'n-half en negen', met engelsche spoedtuigen naar Poperinghe. Vandaar met den buurttog naar Adinkerke waar hen de koninginne komt begroeten en met lekkergoed besteken. Van Adinkerke met den tog naar de Seine-Inf.; en dáár dan, 'n beetje naar links en 'n beetje naar rechts volgens dat immers hun

[p. 316]

thuislig zal wezen, te Grandes-Dalles, Caudebec en Caux, Sassetot le Mauconduit voor de knechtejongens, te St.-Paër, en Valéry en Caux voor de meisejongens. Dáár overal zijn Zusters met 'n Geestelijk-man van alhier. En de kinders, 't is te zien uit hun gemaar alswanneer ze gaan nieuws laten weten, en ge verneemt het ook uit den mond van die hen gaan bezoeken, ze zijn er uitnemende wel, al is het er ook in 't eene verblijf wat beter dan in 't andere.

Na den drie'n achter halfdag wederom gesmijt al den Burgemeester's en den Molen.

Nog menschen vertrekken naar 't Fransche, vluchtelingen en insgelijks volk van de streek-hier.

Vrijdag den 29ⁿ. Van gewillig-drie in den morgend geweldige aanval vanwege de Duitschen op 't Hooghe. Vervaarlijk gebuisch tot omtrent den zevenen. Ditmaal werken ze met rookende zwavelzuur. Ze veroveren zoodoende drie grachten.

Achter halfdag vele volk òp naar het vechtveld, waarschijnlijk voor 'n tegenaanval.

Nóg 15 kinders, van 3 tot 8 jaar mogen vooruit naar de leergaarden, nl. naar die van het Fransch-Amerikaansche Berek. Ik en de veldwachter gaan mee totaan Hazebrouck. Vandaar, met 'n Geestelijk van Poperinghe, zijn de kinders weg naar Parijs: voor Oulins (E.-L.) de knechtjes, en voor Parijs zelve (rue Bonnet, 20) de meisjes. Ze zijn er ook goed nedergezet, ten grootendeele bij Zusters uit Yper. - Nog ruimen tijd hadden we moeten staan wachten aleer in Poperinghe binnen te kunnen dewijl ze daar even aan 't smijten waren, een twintigtal bommen waarvan 7 niet sprongen.

Zaterdag den 30ⁿ. In 'n voorzienigheid, om later de schade beter te kunnen berekenen, gaat men alom vanwege de Wet-hier de thans-onbeboerde gronden opnemen.

Het huis van J. Lauwyck waarvan enkel een hoek aan de rampe was, doen ze nu springen, de Engelschmans, om 't steen in de wegen te voeren. 't Nieuw

[p. 317]

huis van M^r Deraedt, met alleen schâ aan 'n binnenwand, ligt ook al gebalkt om het even omverre te halen, maar onze landwachten zijn tusschengekomen om die engelsche baldadigheid tegen te houden.

Deze week is er nog gevochten geweest tusschen van de onzen, menschen uit 't volk en gasten uit 't leger, tegen engelsche twistmakers.

In den vroegen morgend geschiedt de tegenaanval, en de verbeurde grachten worden weere veroverd. Dan in den avond 'n toemaatje: van den vijven tot den elven alverre, vallen de Engelschen nu zelf aan, op Hoogte 60, en met volle geweld.

Al eenige dagen loopen nu eveneens de Belgen in khaki, entwat bleeker dan dat van de Engelschen, - de Canadamannen wat groener - . Bij het volk heet dat allemaal ‘groen’.

('t Vervolgt).

[A.V.W.].