't Is lijk 'n malediksie!
Een goedjonstige Lezer zendt ons den volgenden bondigen-inhoud van een opstel uit een ‘vlaamsch’ kunstblad: ‘Eene première in het theater der boulevards. B. heeft ons in een sintheties werk heel zijn levensfilozofie weergegeven, nl. met een stuk à la manière de L. Zijn spektakels worden telkens door een drukke publiciteit voorafgegaan. Ditmaal had de Auteur aangekondigd dat hij met eene nieuwe dramatiese formuul zou uitpakken. De Auteur evolueert in de idees; doch zijn tweede manière behoudt het precieuse procédé uit de eerste periode, met eene innovasie: wassen mannequins als figuranten. B. en L. zijn pessimisten. De eerste behandelt morbiede gevallen: zinnelijke intensiteit, psikologiese raakheid, de perversiteit in het vrouwentemperament. Hij constateert met objektiviteit het woekeren van het seksueel instinkt. L. is cerebraler en meer spontaan; hij controleert de aksie; zijn werk is een model van logiese struktuur... Het superieur talent en spel der artiesten heeft feitelik het spektakel gered. Ze bereikten de perfeksie in hun genre, speelden met finesse. In dit répertoire vertolkten ze hunne rollen volgens hun temperament. Eksellent rezultaat! De virtuoziteit
dier akteurs verklaart hoe het publiek verslingerd blijft op het conventionneel theater der boulevards. Ze lieten ons nochtans den indruk eener reprise, niet eener kreasie’.
Hei zi'! Dat is schoon hei? En zoo 'n geestig fransch! Toe, vlaamsche leeraars leert dat ook maar aan uw jongens.
Ik kenne veertig miljoen franschmans die dat vlaamsch zouden verstaan, en drie miljoen vlamingen die met dat fransch geen' weg en zouden kunnen! Wat is dat dan?... Braaksel!
Brom.