Biekorf. Jaargang 35
(1929)– [tijdschrift] Biekorf–
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd | |
[pagina 130]
| |
Nu hem thans zooveel eere wordt aangedaan, en te Moorsleê een standbeeld wordt opgericht, zal het niet kwalijk gekomen zijn dat wij hier eens overdrukken wat wij even met dank van een onzer trouwe Lezers hebben ontvangen. Deze zegt: Uit Oost-Nieuwkerke. Een dichtje van zaliger pater Lievens [in studenten-oudvlaamsch zooals toen in de smake was]. 't Werd mij hier meêgedeeld door een zijner neven, zoon van Lodwyk Demonie-Lievens. 't Was geschreven in kleine letter op een groot Lutgardisprentje (uitgave Vandevyvere), zonder handteeken. Ongetwijfeld toch van hem. Gemaakt voor zijn zuster, geirouwd te Moorslede, en vroegtijdig gestorven. De zoons Demonie wonen hier. Ongelukkiglijk hebben ze de brieven die ze in bezit hadden van hun eerw. oom moeten in den brand laten met den oorlog. Ik zend u het dichtje, afgeschreven zoo 't gaat en staat. Gemaakt door hem, toen hij - meen ik - in de wijsbegeerte zat. C.B. Ter saliger gedachtenisse van de huwelijksfeeste van Lodwyk Demonie en Juliana Lievens, op den 11n van Aprilmaand het jaar ons Heeren 1877. Constituit me dominum domûs suae Lof si den Heere, syn naam is gesegend
en sine goedheid is uutgeschenen
groot ende mildig over sine kinderen.
Want de Heer heeft u verkoren, hi sei
in den beginne der scheppinge:
het is niet goed dat de man alleen si,
geven wi hem eene vrouwe gelyk aan hem,
opdat si hem ten geselschappe si,
ende moeder van blide kinderen:
| |
[pagina 131]
| |
en hi heeft u gesteld als heer van syn huus
en sine dienstmaagd gesegend in de eeuwigheid:
en God sei tot den priester ende sprak:
seghen hunne liefde ende trouwe
omdat si mine kinderen syn
en ik se gebaard hebbe in de almacht des Vaders
ende se verlost in den bloede des Soons
ende se geheiligd in de vlamme des Geests,
opdat hunne trouwe heilig si
ende hunne loon eeuwig
en hunne kinderen mine kinderen. -
En de priester voor 't outer neergeknield
en bedenkende hoe groot de liefde Gods is
hoe mildig sine werken syn ende weldadig
sprak in de sachtheid des herten
en de liefde van den heere ende seide:
Van alle eeuwigheid, myn kinderen, verkoor U God,
opdat gy leven soudet lyk man ende vrouwe,
ende verlaten sult gi uwen vader ende moeder
en de vrouw sal gehoorzamen den man
en de man sal luusteren naar de stemme Gods
ende beminnen sult gi malkaar
ende geleiden ten paradize.
Du maged van de dellingen, du zijt rein en schoon
en rijk is uwe siele voor den Heere,
ende du jongeling, kom haastig over de heuvelen
ende besie de maged uwe bruud
of du in haar het beeldsel vindt
van de maged die dochter van heuren sone was
sine moeder ende bruud, Maria soet. -
Kom haastig ende geleid se ende bewaar se,
want verheven in Gods ogen is de vrouwe
wiens schoonheid geen blaai en is
ten toon gesteld der wereld,
maar 't blinken van de siele
die door 't gelaat den glans weerschingt
den glans van Gods genade,
wiens juweelen deugden syn, liefdadigheid en goedheid,
wiens ring het teeken van de liefde is
| |
[pagina 132]
| |
wiens snoer geen idelheid maar vast geloof en hope is,
kom ende bewaar se lijk eigen moeder heur kind waert:
opdat de seghen des Heeren over uw hoofd si
opdat de kinderen der menschen God lovende segghen
De seghen des Heeren is over hen,
hi heeft hunne deugd geseghend,
de heer is met hen
hi heeft hunne akkers doorgegaan
en sine gebenedide hand gereikt over de velden,
en het graan het sperkelt in de voren,
en de staal wagende buugt onder den last van den dracht,
de heer hi heeft den dorpel overstapt
en hi heeft kinderen gevonden engelen op der eerde,
en si de moeder heeft den geur gevoeld en den wind
van het hand des Heeren die segenende doortrok.
Ter saligheid van de brude mijn de Christi kerke
stierf ons Heer de bittere dood, uut liefde van syn beminde.
Trekt dan door de bane des levens
langs de wandeldreven die leiden ten paradize,
ende verdraagt uw liden om Christi wille
opdat uw liden soet si ende salig.
De Priester las ende seide:
en sine bevende hand, geladen met den seghen des Heeren
ging omhoog omleeg en weg en weer -
en de maghen en vrienden ze baden
en keken hoe de seghen des Heeren viel
op u biddende neder.
en hi sei de Priester: Saget gi lyk Isaac de
kinderen uwer kinder en leefdet gi lyk Rebecca
tot het vierde geslachte.
Ende wi seiden: Het si zo - Amen - .
|
|