Biekorf. Jaargang 35

[p. 89]

Te Brugge op den Burg

'n Moeilijke ‘herstellinge’

't IS spraak, op den Burg aan den Westkant, het hoekhuis en 't huis dat eraanhoudt heel te verdoen, op zijn oud's; en wel namelijk om te dienen tot winkel. En de Stad heeft gezeid: 't mag zijn; trouwens de Burg aan dien kant is zeer schamel, hij kan medeen tendeele worden verbeterd. En alleman, mee met de Stad, zei: dat het waar was.

Nu, wat gedaan? 'n Groote winkel wordt er gewenscht, doch waarvan de open den Burg moet helpen verschooneren. Dáár ligt de knoop. Daarop heeft men aanstonds 'n wedstrijd in gang gesteken, onder de brugsche bouwheeren, om 't meest-voldoenae ontwerp tewege. De wedstrijd is geschied; de ontwerpen zijn ingekomen, zijn uitgehangen geworden; en wij-en 'en-ander hebben ze mogen gaan-bekijken in 't Stadswerkgebouw. Want in Brugge zijn de menschen gemokkeld daarmee: ‘van e ki te meugen gon-kiiken’!

Doch ook in Brugge zijn we gewoon gemaakt van te mogen kijken en... zwijgen. We zijn dus gaan kijken en zullen nu... zwijgen.

Maar in afwachting dat de ‘Bevoegden’ gaan spreken, mogen we misschien wel eens vragen:

- Eerst, of, in zake van kunst, als 'n zake van stadsverschooning, het altijd wel best is 'n gewenschte ‘scheppinge’ in wedstrijd te brengen? Nu, ja de tijd wil dat zoo: 'n tijd van ‘allen-gelijk... tot voor de kunst toe’! Tot daar!

- Dan of het, bij 't houden van 'n wedstrijd, niet goed zou geweest zijn vooraf eenige vereischten uiteen te doen: ttz. vereischten, door kenners met moete besproken, en dan door de mededingers in de ooge te houden. Niet iedereen is bouwman, maar

[p. 90]

ook niet iedere bouwman is kunst- of is oudheidkundige. Hei?

- Ten derde, of er als vereischte niet mocht worden gesteld: eenerzijds dat de nieuwe doeninge ja 'n winkel mocht zijn, t.w. voor belicht- en bedeeling albinnen heel naar den wensch van den eigenaar, maar anderzijds dat, vanbuiten gezien (en al wèl de binnenbedeeling eerbiedigende), dit ‘Nieuwe werk’-nu moest hoofdzakelijk mede 'en deel van den Burg blijven? 'n Deel van den ‘Burg’? Ja, immers aan den eenen kant van den oorspronkelijken Burg, die bouwkundig eene eenheid geweest is waarvan vele nog recht staat; en aan den anderen kant van den huidigen Burg, die blijkbaar nogheden 'n ingesloten geheel van pronkgebouwen voorstelt?

- En eindelijk tot gevolg van dit alles, of niet moest gezeid geweest zijn dat de ontwerpen behoorden geteekend te worden met twee schetskes erbij; nl. eerst met 'n gedachtjen erbij van dien oorouden Burgkant (immers met zijn bekende licht gewinkel vooraan, en met het lijvige Steen in den achtergrond) mits ter vergelijking het Nieuwwerk ertegen, en dan met 'n tweede gedachtjen erbij van den huidigen Burg heelemaal, met het Nieuwwerk erin, gezien van onder de boomen, om alzoo heel het spel van dat Nieuwwerk te beter te kunnen vervolgen? En moest niet worden bestaakt of ditzelfde Nieuwwerk in rood of in grauw steen moest zijn? Of het in huis- of in halletrant zijn moest? Of het moest zijn met 'n herstelde ‘Westpoorte’ eraan? enz. enz?

Ziet? Dat allemaal om te vermijden dat de medewedstrijders zouden, om het Nieuwwerk te teekenen, alleenlijk gestaan hebben met hunnen rug naar den Burg; en dat ze, om dien eigensten Burg te herstellen, zouden alleenlijk naar de Halle gekeken hebben; en dat ze zouden alleenlijk gedacht hebben om onnoozel-weg entwaar-'en ‘brugsch’ huizeke te maken, zonder te denken wat ‘brugsch’ is en waar dat 't moest staan; en dat ze zelfs zouden kerels van ge-

[p. 91]

veltjes verzonnen hebben die goed zouden doen op de Vesten t.w. in 't nieuwe geweste, of te Blankenberghe of te Zeebrugge;... ziet? om dat àl te vermijden.

Doch hoort, we'n willen niet zeggen dat ze 't nu ook niet vermeden hebben. Maar enja, 't was 'en gerustheid te meer. En hebben we tevele gezeid, men zal het ons wel willen vergeven: we zeiden 't immers alleenlijk, omdat het ons toch-zòò zoude spijten (wat niemand kwalijk kan nemen) moesten ze nu met den Burg ook gaan doen wat we reeds aan de Bank op de Markt, en aan het nieuw huis langs het Speelmansreitje, en elders ooknog zoo jammerlijk hebben mogen betreuren.

Brugge is zoo teêr: als 't U belieft, laat het voorzichtiglijk brugsch.

B. de Beer.