Biekorf. Jaargang 34

Gedenksteen ter moordsteê van de drie Priesters martelaars van Reninghelst

EEN zorgzame Lezer deelt ons ter overname den volgenden uittrek mee uit Het Ypersche Volk (23-vi-'28), mitsgaders enkele toevoegingen over den steen en het lied.

‘Verleden Zondag namiddag [17-vi-'28] greep te Dranoutre, op het gescheed met West-Nieuwkerke, op de Zuidhelling van den berg genoemd Zwarten-Molen, de plechtige wijding plaats, van den gedenkzerk, welken E.H. Lamerant van Reninghelst heeft doen oprichten, ter plaatse waar... de drie Priesters van Reninghelst.. hun leven... ten beste gegeven hebben’.

't Is een rechstaande steen met een kruis bovenop, zerkewijsde, en met op den steen:

[p. 265]

D.O.M.
Hier stierven
voor
't Katholiek Geloove
's avonds ten 11ⁿ, op 12ⁿ Januari 1568
de drie Priesters van Reninghelst
Judocus Hugezone pastoor
Robrecht Ryspoort kaplaan
Jagob Panneel geestelijke Koster
R.I.P.

waaronder:

De laatste vrage der Geuzen was
Wilt gij de Misse afzweeren
en belooven nooit geene misse meer te doen
en wij sparen uw leven.
En d'antwoorde klonk
Liever de dood!

En, zegt Het Ypersche Volk: ‘Geheel Dranoutre was daar met zijn muziek, zijne boerenzonen op hunne felle peerden, die den eerstoet vormden van O.L.V. Koninginne der Martelaren, op haren Engelenwagen gezeten. Langs den weg waren zegepoorten opgericht ter eere der Martelaren. Van Reninghelst was veel volk gekomen, vooral veel mannen en natuurlijk de beide Priesters. West-Nieuwkerke was daar met zijne Priesters, zijne zangers, zijn klooster, en volk, volk. Volk uit Belle, de Krebbe enz. verdrong hem tusschen het volk van al dezen kant van de landsgrenzen.

‘Eerst deed de Z.E.H. Deken van Poperinghe de wijding. Daarna speelde 't muziek. Dan zongen de Engelen hun Engelenlied. Dan daalde O.L.V. van haren wagen om eenen driedubbelen palmtak aan den voet van den zerk der drie Martelaren neder te leggen, terwijl de zangers en 't volk den Magnificat aanhieven. Dan dreunde het gelegenheidslied ter eere van de Martelaren: “Gegroet, o Priesters, helden”, en tot slot kwam de feestredenaar aan 't woord’.

[p. 266]

Het lied [van E.H. Lamerant zegt men ons] gestemd op het ‘Lied der Vlamingen’ door E. Hiel-P. Benoit, lood:

Gegroet, o Priesters, helden,

Gij roem van Reninghelst,

Gij stierft als Martelaren

Hier in het Westhofelst;

Gij zwoegdet voor de kudde

Met zieleniever groot,

Aan 't katholiek geloove

Weerzang:

Getrouw, getrouw tot in den dood,

Getrouw tot in den dood!

Zijn valsche leer verspreidend.

Kwam 't Geusdom opgedaagd,

U, Priesters, vond het wakend,

Kampveerdig, onversaagd;

Wat ook de ketter dreigde,

En anders gunsten bood,

Getrouw bleeft ge aan 't geloove,

Weerz.: Getrouw...

Ten bergtop sprak de rechter,

Om uw verweer gestoord:

‘Gij zult de Mis afzweeren,

Of sterven! 'k wacht uw woord’;

Gij spraakt, uw vonnis vellend,

Het woord dat 't herte ontschoot:

‘Wij blijven Mis, Geloove,

Weerz.: Getrouw...’

Hier stool het zweerd uw leven!

Deze aarde dronk uw bloed!

Maar God heeft U gegeven,

Tot loon het opperst' goed;

Uw voorbeeld moge ons trekken,

Om zelfs bij hoogsten nood,

Getrouw te zijn 't geloove

Weerz.: Getrouw...

[p. 267]

‘De redenaar was E.H. Lootens, vroeger pastoor van Dranoutre, nu pastoor van Couckelaere. Hij deed 't verhaal der gebeurtenissen, en betoogde dat de drie Priesters ware Martelaren zijn, dat eenieder ze dus afzonderlijk mag vereeren en aanroepen, maar dat ze toch nog niet kerkelijk openbaar vereerd en aanroepen mogen zijn, omdat de hoogste kerkelijke overheid nog geene uitsprake gedaan en heeft’...