Taalvonken
(Vgl. Biek. boven, bl. 219 en de vorigen).
OOK in 't badstadgedoe sperkelt er altemets 'n taalvonke tusschen 't klatergoud.
Sissen, de pakkedrager krijgt bek op 'n ‘ijsje’ (crême à la glace) en tegen 't juffrouwtjen aan 't ‘ijskarretje’:
- Geef mij ne keer e' koudzakske, zegt hij, eentje van zoovele...
't Meisje 'n kende maar zijn ‘Cornets crême glacée’, maar 't monkelde, want inwendig 't verstond hem, den Vlaming, daar het zelf eene was.
Ha 't eenvoudig volk! Zijn zij toch scheppers op taalgebied. En zijn zij de vinders!
(Knokke)
Jozef De Langhe.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd
