|
| |
| |
Kom meê!
Benedicite gelu et frigus,... glacies Domino!
(Canticum trium puerorum: 7 + 8).
KOM meê, kom meê, bewondert het wonder
Kom meê, beschouwt, erkent Gods hand in die
Alhier! alhier! uw oogen open, en
't is winterwerk, geweven, gespannen in
Gekneveld, geknoopt, en niemand die ooit de
ei! 'k vrage 't u, 'k vrage 't, hoe zonder God, dat
| |
| |
O rustige rand, gebonden aan 't vlotgers
O zinkenden oever, wit van de wulle en om-
Gij water en struiken, gij treiten en groen, ge-
geen woord, geen teeken, geen menschengedacht 'n
Wat leeger zijn 't snaren, zijn 't loopende snoeren,
of ringend, zooals ze den tijd in 't hert van de
In 't hert van de boomen. -
Te midden is 't marbel, en schoonder als ooit hier
en glimmend en diep, gepoetst zonder doek, en
En' op dat glas, zoo veerdig geblazen, ge-
weêrschingt bij dage, weêrvonkelt bij nachte, Gods
De brobbelkes daar, die zoekend halfwege
't zijn asemtjes nog,... geen asemtjes meer om naar
Begeerten zijn 't, die stil en haperend,
begeeren moeten, waar ze de vorst heeft
| |
| |
En verder zijn 't bobbels, gezeeld en gezet lijk
waarin of waarbij er geen watergedierte ooit
't Wordt wemelinge o! 't wordt machtigen tooi, wie
De striepen, de glans, de ringen, de room; 't loopt
Wie zal 't onderscheên? -
Kelder-ijs, kraak-ijs, spiegel-ijs, draag-ijs,
en 't dooien, 't dooien zal 't dwingen wel lossen
Kelder-ijs, kraak-ijs, spiegel-ijs, draag-ijs,
laat hem slieren, maar zegt aan de kleinen:
't Getjijperd geweld al van uw schoonzijn,
en achter uw brobbelkes, achter uw bobbels, zie 'k
Geen blommekes meer, geschilderd in 't ijs, be-
maar blommekes schietend lustig en los, uit
Ze zullen, die blommekes, met hun levende
| |
| |
't vergeten bezingen van den gestorven
Nieuwcappelle.
A. Mervillie.
|
|
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd
