[Gustje Bekaert]
GUSTJE Bekaert's tonzent, hij was toennog kleine. zat. in de Leeringe, achter de anderen, laatst dus; en wanneer ik heni vroeg: den hoeveelsten zat-je gij toen? (Dat was alzoo spreken van zestig jaar vroeger). - Den hoeveelsten? zeide hij, den eersten bij 't vro'mensch!... Dit ‘vrouwmensch’ was 't Geloove van onder den preêkstoel.
[E.H.]
* * *