Biekorf. Jaargang 33

Taalvonken
(Vgl. boven, bl. 119 en vorige).

IS er een helderer vonke ooit ontsprongen aan de taalsmisse van 't volk als het woord ‘opvraginge’... ‘opvraginge’ om te zeggen ‘examen’? Heel Vlaanderen door is 't gebruikt, en gekend van oud en van jong, vooral in de ‘Leeringen’ voor de 1^e en de Pl. H. Nuttinge. (‘Leeringe’ weer en schoon woord om te verdietschen ‘cours, cursus, enz.’).

Opvragen: dat is iemand tenden vragen, hem zijn verstand afvragen.

En 'k wete wel dat alle ‘examens’ geen opvraging en zijn; 't is daarom dat alhier sommige beleerde Vlamingen liever ‘eens' keure staan’ zeiden tot verdietschinge voor ‘zijn examen doen’. Doch enwel men zegge dan: ‘eens' keure staan’, voor heel de

[p. 151]

doeninge nl., en men zegge medeen ‘opvraginge’ voor enkel het deel onderhoor; wat verder het deel ‘pratique’ of ‘thèse’ betreft, daar zijn woorden genoeg voor, als: ‘zijn keurwerk maken’, ‘zijn keurstuk indienen’, ‘zijn keurstellinge voorhouden’, enz.

Alleszins is het wonder dat ‘opvraging’ in de Wdbb., en zelfs in 't Idioticon van De Bo en in Loquela ontbreekt.

L.D.W.

Beste Lezers, luistert naar 't volk uit uw omlevinge: luisteren, aanteekenen, inzenden!