Biekorf. Jaargang 33

Sponsa Berbi

DAAR daagt de morgen van mijn lang begeeren,
De dag van Uwe Liefde laait nabij
Waarop mijn wezen zich geheel naar U zal keeren
Ik, mijn Beminde, aan U en gij aan mij.

Door droeve tijden is uw dag gekomen.
Er joegen stormen door mijn ziek gemoed;
Nu heeft mijn ziel uw zoeten roep vernomen
Die mij weer noodt te drinken aan Uw Bloed.

[p. 71]

 

Nu is het Bruiloft, waar uw zoete vreugde

 

Als gouden wijn van liefde, heerlijk gloeit.

 

Dit is de dag, die heel mijn jeugd verheugde

 

Als ik mijn blik op heden hield geboeid.

 

 

 

Nu laat uw zoete boeien om mijn polsen knellen

 

Waardoor zoo zondig bloed maar immer wilder jaagt,

 

En laat uw juk mijn teere schouderen kwellen

 

Tot dat voor goed de groote morgen daagt.

 

 

 

Dàt is de Morgen van mijn langst begeeren

 

Als d'eindlooze Liefde in eeuwige luister gloort,

 

Dàn zal uw Gloed mijn koele ziel verteeren

 

Als immerreine Bruid van 't eeuwigdurend Woord.

Eeuwige Gelofte 8-ix-1925.

P.H.