Biekorf. Jaargang 33

[p. 54]

Onuitgegeven Voeg- en Vindwerk van zaliger Alexis de Carne
(Vgl. Biek. 1926, bl. 156).

ER was een tijd, een zoete tijd
Waerop, als 'k wandlen ging
Mijn hert toch altoos was verblijd
En altoos heil opving.

Geen windje en blaesde door 't geblaer
Geen vogel 'n zong zijn lied
Of 't sprak al aen mijn herte daer
Doch wat? 'k En weet het niet.

Geen klok en klonk heur avondklop
En zuchtte al in 't verschiet
Of 'k voelde iets, en mijn hert sprong op,
Doch wat? 'k En weet het niet.

Er was geen bloem, geen blad, geen gras
Of 't zei mij alles iet,
Een iet dat toch zoo zoete was,
Maer wat? 'k En weet het niet.

En nu, als ik nog wandlen ga
'k En voele niet meer neen!
't Is gelijk waerop 'k mijne ooge sla,
Mijn hert blijft koud als steen.

Mijn hert, mijn hoofd, 't is al vervold
Met cijfers, o wat wee!
En al dat uit mijn penne rolt,
't Is: tweemaal een is twee...

O cijferkunste zonder ziel,
Hoe plaegt ge 't menschdom hier!
Ach menig trane op u reeds viel
Op 't koude blad papier.

1866

A. de Carne.