Biekorf. Jaargang 31

Paschen!

Paschen luidt, de sombre dagen

zijn nogeens voorbij.

Paschen luidt, 't is uit met klagen,

elkendeen is blij!

't Zonnewezen haalt zijn stralen

versch heur schranken uit,

en het rept zijn vogeltalen

al wat ruit of muit.

Paschen! 't Groen bestuift de boomen,

over berg en dal;

uit, de lentebloesems komen,

bortlend overal.

[p. 52]

 

Bing, bang, bong! het galmt de gaten

 

van den klokkentoren uit;

 

die zoolang daar stille zaten,

 

zingen noord, oost, west en zuid!

 

Bing! ze zijn teruggekomen,

 

bang! al van de verre vaart,

 

bong! ze zijn hier weer van Roomen

 

eiers hebben zij vergaard.

 

 

 

Eiers! gaat ze neerstig zoeken

 

roodgeverfd en geel en bruin,

 

kijkt in kanten en in hoeken

 

Bing, bang, bong! al in den tuin

 

 

 

Lieve kindjes gaat ze vinden,

 

eitjes lekker ende zoet,

 

legt ze vol uw kleine spinden

 

en weest wakker en weest goed!

 

Groote kinders! ei laat zingen

 

hoog de klok heur Paschenlied

 

en vergeet de zware dingen

 

van het godlijk Paaschei niet.

 

 

 

't Paaschei was het graf, en 't leven

 

God, die er begraven lag.

 

Hij, aan 't kruishout doodgebleven

 

levend werd den derden dag!

 

Groote kinders! smaadt 't vermanen

 

van de klok heur Paaschstem niet,

 

laat ons ook uit 't graf uitstaan en

 

galme ook ons verrijzinglied

 

Alleluiah!

Caesar Gezelle.