Vlaamsch? Als 't maar eerst Fransch is, ja!
Zoolange reeds als Vlaanderen bestaat, zei men hier ‘relikwie’ - heel Dietschland door ten anderen -; 't woord ‘relikwie’ stamt uit 't latijn, de kerkentaal; het is dus kerkelijk dietsch. Nu echter zegt mijn Blad: reliek, de H. Bloedreliek. liever voor het ‘Nederlandsch’, en 't woord ‘reliek’, hier tonzent onbekend, stamt rechtstreeks voort uit 't fransch... dus is het Nederlandsen! Ei?... Ha!... Ja!-Wat wil'-je? Trouwens (mijn Blad zegt dit ook) wij zijn dupe van een speculatie à la baisse in de francs, onze debiteurs derobeeren zich achter de valuta-misère, en dat maakt een lamentabelen indruk! Deze bewering is niet gansch kosteloos (= affirmation gratuite) noch eischt ze 'n noodzakelijke verduidelijking (= une précision nécessaire)! Zoo spreekt eene heele belgsche kunstenaarswereld van fransche uitdrukking (= d'expression française), voor welken men waarlijk niet meer weet op welken voet te dansen (= sur quel pied danser); àl mannen die verdienen ‘schoppen toegebracht op de plaats waar bij de apen de staart begint’ (= à l'endroit où chez les singes commence la queue)!
Zoo spreekt mijn Blad.
En ik, om ‘degelijk en voornaam’ te spreken, ik zou dat moeten achterdoen? 'k En zal, 'k En zal.
'K EN ZAL.