Biekorf. Jaargang 23

Merel

HEEL vreedzaam de avond wordt.
Op bronzen boomen
Rood-purpre stroomen
Het zonnelicht nog giet....
Hoort! uit de blaadren stort
De late merel,
Als klinkgeperel
Zijn hel en helmend lied.

Toen, donzig, 't duistre inviel
En donkre landen,
met floersche banden
Vol stil mijsterie spon,
Nog klonk uit diepe ziel
Het jublend zingen
Als 't klare springen
Van 't water uit de bron.

[p. 206]

 

'k Zag schoon de sterren staan

 

In blauwen hemel

 

Vol glansgeschemel

 

Met midden: 't manewiel...

 

Ik hoorde weer de merel slaan

 

En op die stonde

 

't Was of ten gronde

 

Een sterrenregen viel......